Kύριε διευθυντά
Πρόσφατα, λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων, ακολούθησα την παλαιά εθνική οδό Ελευσίνας – Θηβών μέχρι το ύψος της Οινόης. Η άλλοτε καταπληκτική διαδρομή έχει καταστεί απογοητευτική από τις τελευταίες καταστροφικές πυρκαγιές. Σε μήκος είκοσι περίπου χιλιομέτρων, το πευκοδάσος είναι καμένο και στις δύο πλευρές της εθνικής οδού. Οδηγώντας αργά, αναρωτήθηκα πώς πέρασε η πυρκαγιά στις απέναντι πλευρές…
Μεγάλος λόγος γίνεται για τις αντιπυρικές ζώνες που συνήθως δεν υπάρχουν, αλλά και οι λιγοστές που υπάρχουν έχουν εγκαταλειφθεί στην τύχη τους από τη δασική υπηρεσία η οποία, δυστυχώς, δεν επιθυμεί κοπή δέντρων για κανένα σχεδόν λόγο.
Για την αποφυγή της επέκτασης της πυρκαγιάς σε δασικές περιοχές που διασχίζονται από ασφαλτοστρωμένους δρόμους, προτείνω την κοπή όλων ανεξαιρέτως των δένδρων σε βάθος 20 μέτρων εκατέρωθεν, ώστε να δημιουργηθεί ικανοποιητική σε πλάτος αντιπυρική ζώνη. Η εν λόγω κοπή των δένδρων (και η απομάκρυνσή τους) είναι πολύ εύκολη και θα έχει εξαιρετικά χαμηλό κόστος. Τα δε οχήματα της Πυροσβεστικής θα μπορούν με ασφάλεια να αποκλείσουν την επέκταση των πυρκαγιών. Οπως, δυστυχώς, δεν συνέβη στην προαναφερόμενη διαδρομή. Η δημιουργία αντιπυρικών ζωνών στους ορεινούς όγκους και σε δύσβατα σημεία κρίνεται εξαιρετικά δύσκολη.
Είναι προτιμότερη η σκόπιμη κοπή χιλιάδων δένδρων αν πρόκειται να σωθούν εκατομμύρια άλλα.
