Κύριε διευθυντά
Το πρόβλημα της φοροδιαφυγής διεκδικεί μόνιμη επικαιρότητα, σε επίπεδο επιστημονικού, αλλά και γενικότερου δημόσιου προβληματισμού, με ατέρμονες προτάσεις και αντιπροτάσεις αντιμετώπισής του. Με το δεδομένο ότι η φοροδιαφυγή συνιστά παραβίαση της σχετικής νομοθεσίας, η φοροαποφυγή επικεντρώνεται στη συνειδητή αξιοποίηση ή «εκμετάλλευση» των αδυναμιών της φορολογικής νομοθεσίας, για αποφυγή ή απομείωση της οικείας υποχρέωσης. Παρά το γεγονός ότι η φοροαποφυγή έχει, κατ’ ουσίαν, ισοδύναμα αποτελέσματα με τη φοροδιαφυγή και αποτελεί την άλλη όψη του ίδιου νομίσματος, δεν παύει να έχει αυτοτελή υπαρξιακή οντότητα. Γενεσιουργός αιτία της, ο διαχρονικός κυκεώνας της φορολογικής νομοθεσίας με τις εγγενείς ασάφειές της και την πληθώρα περιπτώσεων και υποπεριπτώσεών της, καθώς και τη σώρευση εξαιρέσεων χαριστικών και μη. Η βραδυπορούσα προσπάθεια αντιμετώπισης του προβλήματος θα πρέπει να επικεντρωθεί στην απλοποίηση και στη σαφή διατύπωση των σχετικών ρυθμίσεων, στη λελογισμένη, απολύτως αναγκαία, αναφορά σε ειδικές περιπτώσεις και, κυρίως, στην αποφυγή, συχνά εκ του πονηρού, εξαιρέσεων. Προσδοκάται ότι θα μπορούσε, κατ’ αποτέλεσμα, να αποδυναμωθεί το πεδίο επί του οποίου έχει οικοδομηθεί η φοροαποφυγή από μεμυημένους και μη. Είναι προφανές ότι τα πιθανολογούμενα θετικά αποτελέσματα θα έχουν, παραλλήλως, ικανή συμβολή στον περιορισμό της φοροδιαφυγής.
