Κύριε διευθυντά
Ακούμε συχνά, τελευταία στα ΜΜΕ, για την πιθανότητα υγειονομικής «βόμβας» σε σχέση με τις πλημμύρες στη Θεσσαλία. Θα ήθελα εδώ να θυμίσω/επισημάνω στις υγειονομικές αρχές, λόγω της σχετικής σπανιότητάς της στη χώρα μας, μια πιθανή ασθένεια που μπορεί όμως να πάρει επιδημική μορφή επειδή ακριβώς οι επικρατούσες συνθήκες στις πληγείσες περιοχές ευνοούν την εμφάνισή της.
Πρόκειται για τη λεπτοσπείρωση η εμφάνιση της οποίας ευνοείται από την επαφή του ανθρώπινου δέρματος (κατόπιν διαβρώσεων) και των βλεννογόνων με λασπόνερα που έχουν προκύψει από πρόσφατες βροχοπτώσεις και επακόλουθες πλημμύρες. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων η ασθένεια εμφανίζεται σαν παροδικό εμπύρετο που μοιάζει με ιογενή συνδρομή χωρίς σοβαρές επιπτώσεις. Σε ένα μικρό όμως ποσοστό (που υπολογίζεται περί το 10%) μπορεί να εξελιχθεί, σε μια δεύτερη φλεγμονώδη φάση, στο λεγόμενο ικτεροαιμορραγικό σύνδρομο (ή νόσο του Weil) με προσβολή πολλών συστημάτων όπως νεφρών, ήπατος, κεντρικού νευρικού συστήματος κτλ. Καλό θα είναι λοιπόν να εμπλακούν προληπτικά οι ειδικοί επί των λοιμώξεών μας (όπως πολύ σωστά έγινε κατά τη διάρκεια της επιδημίας COVID-19) με τους εξής στόχους/ερωτηματικά:
1) Να ενισχυθεί διαγνωστική υποδομή (στα νοσοκομεία της Λάρισας) με σχετικές εξετάσεις (μορφές rapid-test, ELISA ή PCR) για την επιβεβαίωση υποψίας της νόσου.
2) Να συζητηθεί η ανάγκη χορήγησης αντιβίωσης (συνήθως δοξυκυκλίνη) σε όσους έχουν εκτεθεί (άπαξ χορήγηση) ή θεωρηθούν ύποπτοι για την πρώτη, αυτοπεριορισμένη στην πλειοψηφία της, μορφή (πλήρης αγωγή), με στόχο να περιοριστεί (ίσως) η δεύτερη και πιο επικίνδυνη «πολυσυστηματική» φάση της νόσου.
3) Να ενισχυθούν οι υποδομές για αυξημένη ζήτηση υποστηρικτικής θεραπείας για όσους θα χρειαστεί να νοσηλευτούν.
