Κύριε διευθυντά
Αυτές τις μέρες λέγονται και γράφονται πολλά για τη συμμετοχή των Ενόπλων ∆υνάμεων στην αντιμετώπιση των καταστροφών. Αν έπρεπε ή δεν έπρεπε να συνδράμουν και ποιος έπρεπε να δώσει την εντολή.
Στη δεκαετία του 1950 υπηρετούσα στο τότε Βασιλικό Ναυτικό. Κάπου στο 1952, 24ωρη απεργία στο φωταέριο – Γκάζι Αθηνών. Τριάντα άτομα από τη βάση του Σκαραμαγκά, μας έστειλαν στο Γκάζι για να μη μείνει η Αθήνα χωρίς φωταέριο.
Δύσκολη δουλειά. Βγάζαμε τα πυρακτωμένα κάρβουνα με ένα τεράστιο σίδερο. Τα φορτώναμε σε ένα καροτσάκι. Τα σβήναμε με νερό για να γίνουν κοκ, και τα στοιβάζαμε σε κάποιο χώρο. Ολη τη νύχτα αυτή η δουλειά. Το πρωί μας πλήρωσαν νυκτερινό μεροκάματο και φύγαμε. Πήραμε μία μέρα έξοδο για να συνέλθουμε.
Τον Αύγουστο του 1953, σεισμός 7,2 Ρίχτερ στα Επτάνησα. 455 οι νεκροί. Κατευθείαν με το αντιτορπιλικό «Λέων» βρέθηκα στην Κεφαλονιά, στο Αργοστόλι. Ανάλογα με την ειδικότητα του καθενός, με επικεφαλής έναν αξιωματικό, βγαίναμε έξω να βοηθήσουμε όπου μπορούσαμε. Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες. Ενα μικρό επεισόδιο θα περιγράψω μόνο. Στο λιμάνι, στην πλατεία είχαν μαζευτεί πολλοί άνδρες, κάτω από τη σκιά των καφενείων. Αλλοι έπαιζαν τάβλι, χαρτιά ή θρηνούσαν για ό,τι είχαν πάθει. Ηρθε ένα αγγλικό πλοίο φορτωμένο με σιδεριές για λυόμενα σπίτια. Ζήτησαν βοήθεια από τους άνδρες που έπαιζαν τάβλι, να τους βοηθήσουν στο ξεφόρτωμα. Δεν κουνήθηκε κανείς. «Πέσ’ τους ότι είναι δική τους δουλειά». Εγώ έκανα τον διερμηνέα! Στις 9 Ιουλίου 1956 λάβαμε κατεπείγον σήμα με 3 λέξεις: «Συμφορά Σαντορίνη Σεισμός». Ημασταν κάπου εκεί κοντά και κάναμε ασκήσεις, ψάχνοντας για υποτιθέμενα εχθρικά υποβρύχια. Αμέσως αλλάξαμε πορεία, γραμμή για τη Σαντορίνη… 25 μέτρα ύψος το τσουνάμι. 53 οι νεκροί. Είδαμε τις βάρκες σκαρφαλωμένες στους λόφους. Την επομένη φιλοξενήσαμε στο πλοίο μας τον τότε διάδοχο Κωνσταντίνο. Με ένα χάρτη, που είχε ετοιμάσει ο αξιωματικός επιχειρήσεων, ενημερώθηκε ο διάδοχος και στη συνέχεια βγήκαν μαζί έξω για επιτόπια επιθεώρηση. Ο πρωθυπουργός Καραμανλής ήρθε στις 14 Ιουλίου.
Δεν θυμάμαι να περιμέναμε διαταγές και οδηγίες από κάποιους. Ολα γίνονταν αυτόματα, εφαρμόζοντας τα σχέδια που είχε το πλοίο για κάθε έκτακτη κατάσταση. Πλημμύρες και πυρκαγιές δεν είχαν συμβεί τότε.
Πάντως υπήρχε και άγημα πυρκαγιών. Οι Ενοπλες Δυνάμεις έχουν πολλές δυνατότητες και μέσα να βοηθήσουν αποτελεσματικά, σε όλες τις έκτακτες περιπτώσεις. Ας δώσουμε την ευκαιρία στις Ενοπλες Δυνάμεις να το αποδείξουν.
