Κύριε διευθυντά
Είναι αξιοσημείωτο το ενδιαφέρον το οποίο έχει προκαλέσει η πρόθεση της κυβερνήσεως να νομοθετήσει τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών και μέσω αυτού το δικαίωμά τους να υιοθετούν παιδιά. Το ενδιαφέρον αυτό αποδεικνύεται και από τη συχνή δημοσίευση στην «Κ» σχετικών άρθρων, αλλά και από τις επίσης συχνές επιστολές αναγνωστών σας. Στην «Κ» της Κυριακής 17/9/23 ολόκληρη σελίδα είναι αφιερωμένη στο θέμα αυτό με κείμενα των κ. Στέλιου Ράμφου και Αριστείδη Χατζή (του δευτέρου με μορφή ερωταποκρίσεων).
Εξ αυτών, ο μεν κ. Στ. Ράμφος επισημαίνει με γλαφυρό τρόπο τις δυσμενείς συνέπειες που θα έχει για ένα παιδί η υιοθεσία του από ομόφυλο ζευγάρι (δύο πατέρες ή δύο μητέρες, σε αντίθεση με όλα τα άλλα παιδιά τα οποία, από καταβολής κόσμου, έχουν πατέρα και μητέρα).
Αντίθετα ο κ. Αρ. Χατζής κρίνει ότι «Τα παιδιά που μεγαλώνουν από ομόφυλα ζευγάρια έχουν ψυχοκοινωνική προσαρμογή παρόμοια με τα υπόλοιπα», χωρίς να μας ενημερώνει ιδιαίτερα για τα ψυχικά τραύματα που ενδεχομένως θα υποστούν όταν σχολιάζονται ή ακόμη και όταν, ενδεχομένως, γίνονται περίγελως των συμμαθητών τους ή των παιδιών της γειτονιάς ή του χωριού τους.
Επικαλείται, μάλιστα, επιβεβαίωση των απόψεών του από αρμόδιες επιστημονικές κοινότητες, χωρίς να τις κατονομάζει.
Και επιπλέον αναφέρει: «Οπως γράφει η Αμερικανίδα ψυχολόγος και πρωτοπόρος ερευνήτρια στα ζητήματα αυτά Σαρλότ Πάτερσον, αφού δώσουμε απαντήσεις σε ομοφοβικές ερωτήσεις και απορίες που οφείλονται σε δημοφιλείς προκαταλήψεις, θα είμαστε πλέον σε θέση να ΕΞΕΡΕΥΝΗΣΟΥΜΕ (τα κεφαλαία δικά μου) ένα ευρύ φάσμα ζητημάτων που προκύπτουν από την εμφάνιση αυτών των διαφορετικών από τις συνηθισμένες οικογενειών».
Σκέφτομαι, λοιπόν, μήπως θα ήταν σκόπιμο πρώτα να εξερευνήσουμε όλο το φάσμα των ζητημάτων, όπως αναφέρει η κ. Πάτερσον, και βάσει των αποτελεσμάτων της εξερευνήσεως να ληφθούν οι ανάλογες νομοθετικές πρωτοβουλίες. Ο κ. πρωθυπουργός, λάτρης του εκσυγχρονισμού του κράτους, έχει ευρύτατο πεδίο άμεσης και αναγκαίας προς την κατεύθυνση του εκσυγχρονισμού κυβερνητικής δραστηριότητας πριν ασχοληθεί με την ικανοποίηση αμφιλεγόμενων απαιτήσεων της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας. Αν τη δόξα της ικανοποιήσεως των αιτημάτων αυτών διεκδικήσουν και άλλα κόμματα, δεν θα χαλάσει και ο κόσμος. Το κρίμα στον λαιμό τους.
