Κύριε διευθυντά
Ο Μώμος (δαίμων του ψόγου) δεν εύρισκε τι να ψέξει στην Αφροδίτη και τελικά είπε ότι «τρύζει αυτής το υπόδημα» (Φιλόστρατος 3ος αιών. μ.Χ.). Ετσι κι εγώ, παλαιόθεν αναγνώστης της «Κ» την έβλεπα άμεμπτη εκτός από ασήμαντα ολισθήματα. Τελευταία όμως, έχω σοβαρές αιτιάσεις: (1) Για το γλωσσικό «αλαλούμ» με τους αγγλισμούς ιδίως γραμμένους τραγελαφικά στο ελληνικό αλφάβητο (π.χ. Ντιμπέιτ, Ντριμ Τιμ, Τσάμπιονς). (2) Για τη χρήση αρκτικόλεξων χωρίς να αποδίδονται (εν παρενθέσει) άπαξ στην πρώτη εμφάνισή τους. (3) Αφορά τη νέα μάστιγα του τύπου και βιβλιοπαραγωγής δηλ. την αχνότητα και θαμπότητα της τυπογραφίας που κάνει το έντυπο δυσανάγνωστο μέχρι αδιάβαστο. Αν και μερικές φορές η «Κ» είναι προσεγμένη και ευκρινής, αυτό αρχίζει να σπανίζει.
Παρά ταύτα η «Κ» παραμένει στην πρωτοπορία του ελληνικού Τύπου και ας ελπίσουμε όχι «αχνοθαμποτυπωμένη» έστω και με επιπλέον κόστος, ώστε να αποφύγει «του Μώμου τα εγκλήματα» (=κατηγορίες).
