Κύριε διευθυντά
Στην Κυριακάτικη «Καθημερινή» της 24/9/23 δημοσιεύθηκε συνέντευξη του Τόμας Φρίντμαν, κορυφαίου αρθρογράφου των New York Times, με τίτλο «Πάμε προς μια “βρώμικη” συμφωνία για την Ουκρανία».
Στις δημοκρατικές απόψεις τού ως άνω αρθρογράφου, με τις οποίες σε γενικές γραμμές συμφωνώ, σημειώνω τα ακόλουθα.
1. Ο Τόμας Φρίντμαν, όπως αναφέρεται, είναι πράγματι κορυφαίος αρθρογράφος των New York Times, μία από τις σημαντικότερες φωνές της αμερικανικής δημοσιογραφίας, βραβευμένος με τρία Πούλιτζερ και συγγραφέας έξι βιβλίων μπεστ σέλερ, και είναι εύλογο και επόμενο η αρθρογραφία του να επηρεάζει τις διεθνείς εξελίξεις.
2. ∆έχομαι την άποψή του ότι το ζήτημα του ρωσο-ουκρανικού πολέμου θα επιλυθεί πιθανόν με μία «βρώμικη συμφωνία», όπου ο Πούτιν θα καταλήξει με κάποιο τμήμα της ανατολικής Ουκρανίας και η Ουκρανία θα είναι στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε., και τούτο γιατί η συμφωνία αυτή φρονώ ότι εξυπηρετεί και τα δύο μέρη και ιδιαίτερα τον Πούτιν, που υφίσταται ηθική κατάπτωση, αλλά και το ΝΑΤΟ και την Ε.Ε. γιατί θα αποκτήσουν ένα νέο, μεγάλο μέλος.
3. Συμφωνώ με την άποψη του εν λόγω αρθρογράφου ότι η Ρωσία και η Κίνα ήθελαν τον Τραμπ, γιατί ο Ντόναλντ Τραμπ είναι ανίκανος να οικοδομήσει οποιαδήποτε συμμαχία, όπως έκανε ο Τζο Μπάιντεν.
4. Αλλά και η επισήμανση, που με βρίσκει σύμφωνο, του αρθρογράφου για τον Τραμπ προς τον Πούτιν «Αν περιμένεις εμένα, περιμένεις τον λάθος άνθρωπο. Θα ζητήσω από κάθε Ρεπουμπλικανό στη Βουλή και στη Γερουσία να ψηφίσει περισσότερη στρατιωτική και οικονομική βοήθεια προς την Ουκρανία».
5. Στο ερώτημα «προς τα πού βαδίζει σήμερα η ανθρωπότητα», ο κορυφαίος αρθρογράφος απαντά με το μεγάλο ερώτημα που τίθεται, και με βρίσκει σύμφωνο, σήμερα στον κόσμο, πώς αυτή η μεταψυχροπολεμική πορεία προς περισσότερη διαφάνεια, περισσότερη δημοκρατία από ποτέ, ξαφνικά ματαιώθηκε σε αυτά τα πολύ σημαντικά θέατρα, Ευρώπη, Κίνα, Αμερική, Ισραήλ, Μέση Ανατολή. ∆εν ήταν αυτό το σχέδιο.
6. Στο ερώτημα, «πόσο απειλείται σήμερα η φιλελεύθερη δημοκρατία», ο αρθρογράφος δίνει την εύλογη και σύμφωνη με την άποψή μου απάντηση: «Πιστεύω ότι βρισκόμαστε σε μια στιγμή όπου ένας συνδυασμός δυνάμεων διαβρώνει τους δύο πυλώνες της δημοκρατίας που είναι η αλήθεια και η εμπιστοσύνη» και επισημαίνει ότι «είμαστε παγιδευμένοι μεταξύ μιας σκληρής Αριστεράς και μιας σκληρής ∆εξιάς, ενώ αυτό που πρέπει να οικοδομήσουμε είναι ένα ισχυρό Κέντρο».
7. Και στο ερώτημα, «την προηγούμενη δεκαετία ήμασταν στο ραντάρ για λάθος λόγους», απάντησε «κανείς δεν σκέφτεται ή δεν ανησυχεί πραγματικά για την Ελλάδα», που με βρίσκει σύμφωνο.
