Κύριε διευθυντά
Με αφορμή πρόσφατη απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου σχετικά με τις συντάξεις δικαστικών, επιτρέψτε μου, εν συντομία, να διατυπώσω ορισμένες σκέψεις. Βρίσκεται κατ’ αρχήν στα όρια της ενόχλησης η απόφαση αυτή, με την έννοια ότι οι δικαστικοί φροντίζουν προνομιακά τα του κλάδου τους, αγνοώντας τους λοιπούς συνταξιούχους της χώρας. Οι οποιεσδήποτε αποφάσεις, όπως στην προκειμένη περίπτωση, οφείλουν να αφορούν οριζόντια όλους τους συνταξιούχους και όχι επιλεκτικά κλάδο ή κλάδους.
Πρέπει, πάση θυσία, το κράτος να παίρνει αποφάσεις δίκαιες ώστε και οι πολίτες να αποδέχονται τα οποιαδήποτε επώδυνα μέτρα με στωικότητα και κατανόηση. Οφείλει τέλος το κράτος να διαφυλάξει σε όλους τους πολίτες και να αναπτύξει έτι περαιτέρω την ασφαλιστική συνείδηση, η οποία δυστυχώς στην Ελλάδα είναι ήδη πολύ χαμηλά.
Το γεγονός της χρεοκοπίας της χώρας το 2009 οδήγησε, ως γνωστόν, σε οδυνηρές μειώσεις όλων των συντάξεων, ειδικότερα δε, σε ορισμένους συνταξιούχους η μείωση έφτασε και το ποσοστό του (εξήντα) 60%. Πρόκειται για συνταξιούχους με 40-45 χρόνια ασφάλισης σε υψηλές μάλιστα (τελείως προαιρετικά) ασφαλιστικές κλάσεις, οι οποίοι πλήρωναν ανελλιπώς τις εισφορές τους, αγόγγυστα επί μισό περίπου αιώνα, προσδοκώντας μια αξιοπρεπή σύνταξη.
Τελικά είδαν να ανατρέπονται οι προσδοκίες μιας ζωής. Τιμωρήθηκαν ουσιαστικά, γιατί είχαν ανεπτυγμένη ασφαλιστική συνείδηση.
Ο χρόνος που κύλησε και η εμπάθεια ορισμένων πολιτικών επιφύλαξαν και πρόσθετες αδικίες σε αυτή την κατηγορία των συνταξιούχων. Συγκεκριμένα, η κυβέρνηση που προέκυψε στις εκλογές του 2015, όντας κρυπτοκομμουνιστική με υπουργό Εργασίας τον κ. Γ. Κατρούγκαλο, εστράφη με εμπάθεια κατά των πολιτών εκείνων που ανήκαν στη μεσαία τάξη.
Πέραν των άλλων, ψήφισαν νέο ασφαλιστικό νόμο που πήρε το όνομα του εισηγητή.
Ετσι προέκυψε ο νόμος Κατρούγκαλου.
Με τον νόμο αυτό, ο κ. Κατρούγκαλος εισήγαγε τον όρο «προσωπική διαφορά» και ενέταξε σε αυτήν τους συνταξιούχους που προέρχονταν κατά το πλείστον από τη μεσαία τάξη. Ικανοποίησαν έτσι σαν κυβέρνηση και υπουργός μικρόψυχες εμμονές και αντιλήψεις στερούμενες δικαίου και ήθους.
Εύχομαι η σημερινή κυβέρνηση, απηλλαγμένη από ιδεοληψίες, ιδιαίτερα κατά της μεσαίας τάξης, να απαλλάξει τους συνταξιούχους της κατηγορίας αυτής από την αδικία της ένταξής τους στο άδικο μέτρο της «προσωπικής διαφοράς». Δεν επιτρέπεται τελικά, γιατί στερείται ήθους, να δίνεις μετά 12 χρόνια σε καθηλωμένες, κουτσουρεμένες ήδη συντάξεις κάποιες μικρές αυξήσεις σε όλους και να αποκλείεις εν είδει τιμωρίας συνταξιούχους γιατί ανήκουν, όπως τόνισα, στη μεσαία τάξη και γιατί κάποιος πρώην υπουργός μεθόδευσε την ένταξή τους στη λεγόμενη «προσωπική διαφορά» για να ικανοποιήσει τις εμμονές του.
