Κύριε διευθυντά
Θα ήθελα να προσθέσω κάποιες λεπτομέρειες στο αφιέρωμα της κ. Μαργαρίτας Πουρνάρα για τον Γήση Παπαγεωργίου, στο φύλλο της «Κ» της Τετάρτης 11/10/2023.
Γνωριζόμαστε με τον Γήση από μικρά παιδιά. Αυτός, γιος του υποστρατήγου του ∆ικαστικού Σώματος, Αναθεωρητού Φίλιππου Παπαγεωργίου και εγώ ανιψιός του επίσης Αναθεωρητού και φίλου του Γεωργίου ∆ημητρίου.
Η κ. Πουρνάρα δεν αναφέρει το τελευταίο του βιβλίο «Οικόπεδο πανταχόθεν ελεύθερο» και το γελοιογραφικό λεύκωμα «Ε! ανθρωπάκο» και αναφέρεται στην ενασχόλησή του με τις ελληνικές φορεσιές. Θεωρώ ότι αν οι «Ελληνικοί πέτρινοι φάροι» είναι θρυλική έκδοση, η έκδοση από την Ακαδημία Αθηνών και την Ελληνοαμερικανική Ενωση των επτά, προς το παρόν, από τους δεκατρείς συνολικά, τόμων «Ελληνικές παραδοσιακές φορεσιές» είναι ανεπανάληπτο και έργο ζωής, που ο Γήσης έδωσε όλη του την καλλιτεχνική δεινότητα στον σχεδιασμό και τα χρώματά του. Εβγαλε τα μάτια του ερευνώντας, σχεδιάζοντας και ζωγραφίζοντας με κάθε λεπτομέρεια –νομίζεις ότι βλέπεις φωτογραφία υψηλής ευκρίνειας– εκατοντάδες φορεσιές και κεφαλόδεσμους, περί τις 1.500. Στην όλη προσπάθεια ήταν αμέριστη η βοήθεια και συνεργασία της κ. Αικατερίνης Πολυμέρου-Καμηλάκη, από την Ακαδημία Αθηνών, του λαογράφου και συλλέκτη κ. Ανδρέα Παπαγεωργίου και της Ελληνοαμερικανικής Ενωσης.
Καλό σου ταξίδι, καλέ μου φίλε Γήση. Το καλύτερο ανέκδοτο που θα μπορούσες να μας έχεις πει θα ήταν να σε ξεχάσουμε όταν αποθάνεις.
