Κύριε διευθυντά
Στην επιστολή μου («Κ» 12/10/2023) έγραφα ότι θα προσπαθήσω σε επόμενη επιστολή να αναφερθώ στο τι έχει πετύχει, μέχρι στιγμής, η Τουρκία σχετικά με τα εξοπλιστικά της προγράμματα. ∆υστυχώς συνειδητοποίησα ότι αν αναφερόμουν με λεπτομέρειες και μόνο για το ναυτικό, θα απαιτούντο περισσότερες από μία σελίδες της εφημερίδας για να επισημανθούν και να αναλυθούν. Θα περιοριστώ λοιπόν σε γενικότητες και ουσιαστικά στο ναυτικό.
α) Η Τουρκία έχει αποφασίσει και προχωράει με συνέπεια στη σχεδίαση, ανάπτυξη και παραγωγή «εθνικών όπλων», όπως π.χ. εθνικών υποβρυχίων (Υ/Β), πυροβόλων, πυραύλων, αεροσκαφών, τορπιλών, μη επανδρωμένων συστημάτων (εναερίων, επιφανείας, υποβρυχίων), συστήματος ελέγχου τορπιλών.
β) Στα προγράμματα μετέχουν σωρεία επιστημόνων (πολίτες και αξιωματικοί με μεταπτυχιακά διπλώματα), ερευνητικά κέντρα, εταιρείες υψηλής τεχνολογίας, ναυπηγεία και άλλες πολλές βιομηχανίες και εταιρείες. Αναφέρω μερικές από αυτές: Aselsan, Κέντρο Ερευνών Tubitac-Sage, Tusas Engine Industries (TEI), Roketsan, Albayrak Savuma, Κέντρο Ερευνών του ναυτικού, Armerkom, Kale Kalip, Havelsan, Alsat STM, Baykar.
γ) Στα περισσότερα ναυπηγούμενα πλοία η εγχώρια συμμετοχή σε συστήματα: εντοπισμού στόχου, ελέγχου βολής και καταύγασης στόχου, αισθητήρων υπερύθρων και ταυτόχρονης ανίχνευσης πολλαπλών στόχων (αέρος, επιφανείας, πυραύλων), ελέγχου πυρός αμυντικής μάχης Υ/Β, διανομής πληροφοριών Υ/Β, ολοκληρωμένο σύστημα διοικήσεως και ελέγχου Sonar, κάθετης εκτόξευσης, πυραύλων, αντιπυραυλικής άμυνας σημείου, εγγύς προστασίας, υπερβαίνει το 80%.
δ) Πολλά από τα όπλα και συστήματα τα εξάγει και σε άλλες χώρες, π.χ. Πακιστάν, Τουρκμενιστάν, Ουκρανία.
ε) Πρωτεύουσας σημασίας είναι η ανάπτυξη συστημάτων παρεμβολών και ηλεκτρονικού πολέμου και έξυπνων πυρομαχικών και η χρησιμοποίηση υπερσύγχρονων τεχνολογιών.
στ) Τα τελευταία χρόνια έχει ναυπηγήσει, σε τουλάχιστον πέντε ναυπηγεία της, μεγάλο αριθμό πλοίων διαφόρων τύπων (φρεγάτες, κορβέτες, Υ/Β, πυραυλακάτους, αμφιβίων επιχειρήσεων, αρματαγωγά, ταχύπλοα κ.ά.) για το ναυτικό και την ακτοφυλακή και έχει προβεί σε εκσυγχρονισμό παλαιοτέρων όπως φρεγάτες ΜΕΚΟ και O.H. Perry, Y/B 209 και τα έχει εξοπλίσει με όπλα/συστήματα εγχώριας σχεδίασης/παραγωγής.
ζ) Διαθέτει, εκτός από ανθυποβρυχιακά ελικόπτερα, μεγάλο σχετικά αριθμό σύγχρονων αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας (ΑΦΝΣ) και μη επανδρωμένα αεροσκάφη.
Ολα τα παραπάνω φοβούμαι ότι δεν αντισταθμίζονται με την απόκτηση τα επόμενα δύο με τρία χρόνια των τριών υπερσύγχρονων φρεγατών (Φ/Γ) Belharra. Κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι οι τρεις Φ/Γ θα είναι όλες συγχρόνως ανεπτυγμένες στο Αιγαίο, ώστε να καλύπτουν με τα συστήματα και τις δυνατότητές τους όλο το Αιγαίο και όχι μόνο.
Υπάρχουν προγραμματισμένες επιθεωρήσεις, ακινησίες για συντήρηση, έκτακτες βλάβες και συμβάντα, που μπορεί να μην επιτρέψουν την επιχειρησιακή ετοιμότητα και τη χρησιμοποίηση και των τριών Φ/Γ ανά πάσα στιγμή και όταν απαιτηθεί. Θα πρέπει να προχωρήσουν το ταχύτερο δυνατόν τα προγράμματα πρόσκτησης κορβετών, εκσυγχρονισμού των ΑΦΝΣ P-3 Orion, που καρκινοβατεί, εκσυγχρονισμού των Φ/Γ ΜΕΚΟ, προμήθειας τορπιλών βαρέος τύπου και η ανάπτυξη ερευνητικών κέντρων και εταιρειών υψηλής τεχνολογίας, όπως και των ναυπηγείων και της πολεμικής μας βιομηχανίας.
Η Τουρκία δεν είναι πλέον η Τουρκία του «Μάλτα γιοκ» και θα πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε όλοι.
Πηγές: Τεύχη του περιοδικού Ναυτική Επιθεώρηση. Ελληνικός και ξένος Τύπος (εφημερίδες και περιοδικά).
