Κύριε διευθυντά
Με αδόκητη θλίψη πληροφορήθηκα τον θάνατο του συναδέλφου Πέτρου Θέμελη. Τον γνώριζα στην υπηρεσία και πάντοτε αντικρίζαμε με θαυμασμό το έργο του σε αυτή, πλούσιο όπου και αν υπηρέτησε.
Εγώ έχω μία ιδιαίτερη γνώση του έργου του στην Εφορεία των Δελφών, όταν κλήθηκε να αντιμετωπίσει τις σωστικές ανασκαφές στο Κάλλιο (αρχαία Καλλίπολι). Ηταν ένας τιτάνιος αγώνας να περισωθεί ό,τι μπορούσε πριν τα νερά της τεχνητής λίμνης του Μόρνου κατακλύσουν την αρχαία πόλη.
Ενα από τα σπουδαιότερα ευρήματα ήταν η ανακάλυψη στο δωμάτιο του σπιτιού μιας πυρπολημένης αρχαίας οικίας περίπου 600 σφραγισμάτων, τη δημοσίευση των οποίων με απίστευτη γενναιοδωρία μου παρεχώρησε. Οπως απεδείχθη ήταν το καμένο, πιθανότατα μετά τη μάχη της Πύδνας, αρχείο της αλληλογραφίας των στρατηγών των Αιτωλών Αγήτα Λοχάγου Καλλιπολίτα και του γυιού του Λοχάγου Αγήτα Καλλιπολίτα.
Ο Πέτρος Θέμελης σε όποια θέση και αν εργάσθηκε στην Αρχαιολογική Υπηρεσία άφησε πίσω του σημαντικό έργο και ένα υπόδειγμα επιστήμονος για τις νεώτερες γενιές των συναδέλφων. Θα επαναλάμβανα για την περίπτωση μία σύντομη επιτύμβια αρχαία επιγραφή που σώθηκε: «ΜΗ ΘΝΗΣΚΕΙΝ ΛΕΓΕ ΤΟΥΣ ΑΓΑΘΟΥΣ».
