Κύριε διευθυντά
Σε αντιπαράθεση με την ορθολογική προσέγγιση της συνεπούς/ομοιογενούς τήρησης των ονομασιών των δρόμων και σημείων αναφοράς της πόλης μας συχνά επιλέγουμε με δυσλειτουργικό/αποσπασματικό τρόπο να μπερδεύουμε τόσο τους επισκέπτες μας όσο και τον εαυτό μας.
Παραθέτω κάποια χαρακτηριστικά παραδείγματα (και ιδέες για τον νεο-εκλεγέντα δήμαρχο):
1. Οταν δίνουμε οδηγίες (στην καθημερινότητά μας) για τρεις από τις κεντρικότερες λεωφόρους της Αθήνας, αναφερόμαστε σε αυτές σαν «Πανεπιστημίου», «Πατησίων» και «Πειραιώς», ενώ οι ενδεικτικές πινακίδες των δρόμων αυτών αναγράφουν «Ελευθερίου Βενιζέλου», «28ης Οκτωβρίου» και «Π. Τσαλδάρη» αντιστοίχως (είναι χαρακτηριστικό ότι οι χάρτες της Αθήνας αναφέρουν την «επικρατούσα» ονομασία με αυτήν της επίσημης ονομασίας εντός παρενθέσεως). Μια άλλη σημαντική πηγή σύγχυσης είναι όταν αλλάζει η ονομασία της οδού μερικά τετράγωνα πιο κάτω, ενώ επί της ουσίας πρόκειται για τη συνέχεια του ίδιου δρόμου. Θυμάμαι χαρακτηριστικά έναν ταξιτζή που ενώ βρισκόταν επί της οδού «Σκουφά» με ρωτούσε με απορία «μα πού βρίσκεται επιτέλους αυτή η «Ναυαρίνου;» (η Ναυαρίνου μετονομάζεται/μεταπίπτει σε Σκουφά άνευ προειδοποίησης!). Τόσο δύσκολο είναι να συμμορφωθούν οι ενδεικτικές πινακίδες με την «επικρατούσα», στην καθημερινότητά μας, ονομασία (έστω αντιγράφοντας τη μέθοδο που ακολουθούν οι χάρτες) και να επιλεγεί μια κοινή ονομασία (από τις δύο ή περισσότερες) για κάθε δρόμο;
2. Αλλο παράδειγμα αποσπασματικής λογικής είναι η απόφαση να ονομαστεί ο κεντρικότερος σταθμός της μελλοντικής γραμμής 4 «Ακαδημία». Ο σταθμός αυτός θα απέχει λιγότερο από 200 μέτρα από τον σταθμό «Πανεπιστήμιο» της γραμμής 2. Σύμφωνα με τις Ypodomes.com. έχει προβλεφθεί υπόγεια σύνδεση μεταξύ των δύο σταθμών μια και θα αποτελεί κομβικό σημείο ανταπόκρισης μεταξύ των γραμμών 2 και 4. Η σύνδεση αυτή παραπέμπει σε κοινή ονομασία των δύο σταθμών γιατί διαφορετικά θα αποτελεί πηγή σύγχυσης σαν να επιλέγει κανείς άλλο όνομα για κάθε γραμμή που συνυπάρχει στον ίδιο πρακτικά σταθμό.
