Κύριε διευθυντά
Ενα κακόγουστο αστείο του υφυπουργού Εργασίας κ. Πάνου Τσακλόγλου ήταν αρκετό για να έλθουν στην επιφάνεια τα απωθημένα των συνδικαλιστικών ταγών του δικηγορικού επαγγέλματος. Συγκεκριμένα, ο πρόεδρος του ∆ΣΑ επετέθη με εκφράσεις και χαρακτηρισμούς κατά του υφυπουργού, οι οποίοι υπερακοντίζουν την προσγενομένη, κατά την άποψή του, «προσβολή» του δικηγορικού επαγγέλματος. Με τον τρόπο του –φρονώ ακούσια και απερίσκεπτα– ενήργησε ως προβοκάτορας. Προκάλεσε να γίνει επικρατούσα η υφέρπουσα άποψη στην πλειοψηφία του κόσμου ότι οι δικηγόροι είναι περίπου κάτι σαν αναγκαίο κακό στην κοινωνία μας.
Η άποψη αυτή δεν είναι σημερινή. Ο πατέρας μου (επίσης δικηγόρος) συνήθιζε να λέγει ότι πελάτης του εξομολογείτο: «Eπώλησα το ακίνητο, παρέλαβα το τίμημα, επλήρωσα τον μεσίτη, τον συμβολαιογράφο, μου πήρε και ο δικηγόρος τόσα». Η έκφραση είναι χαρακτηριστική, «μου πήρε», περίπου του υφάρπαξε…
Η πιο πάνω άποψη γιγαντώθηκε τα τελευταία χρόνια από τους εξής πραγματικούς παράγοντες:
α. Την πολυνομία και κακονομία, η οποία μπερδεύει τον μέσο πολίτη και καθιστά απαραίτητη την απασχόληση δικηγόρου «για ψύλλου πήδημα…».
β. Την πανθομολογούμενη κακή κατάσταση της Δικαιοσύνης (οι μέχρις αρνησιδικίας καθυστερήσεις).
γ. Τη γραφειοκρατική σύνθεση της προσέγγισης στις δημόσιες υπηρεσίες (κτηματολόγια, υποθηκοφυλακεία, εφορίες, υπηρεσίες λοιπών υπουργείων).
δ. Την ευρύτατη ποινικοποίηση παραβάσεων διοικητικού δικαίου.
ε. Την πολύ χαμηλή τιμολόγηση των δικηγορικών υπηρεσιών (γραμμάτια προεισπράξεων κ.λπ.).
στ. Την προλεταριοποίηση ευρύτατου αριθμού δικηγόρων – κυρίως νέων στο επάγγελμα.
ζ. Τη φοροδιαφυγή – ενδημική στα ελεύθερα επαγγέλματα.
Η συνισταμένη των πιο πάνω παραγόντων με την υπόθαλψη της στάσεως των συνδικαλιστών οδήγησε στο σημερινό περίπου auto-da-fe των δικηγόρων.
Η προσχηματική και χυδαία, κατά τη γνώμη μου, επίκληση της λαϊκίστικης ισοπεδωτικής και άκρως αντιδημοκρατικής άποψης «ότι δεν είναι δυνατόν εργοδότης να δηλώνει λιγότερα από τον υπάλληλό του» που επαναλαμβάνεται από τον επί της Εθνικής Οικονομίας υπουργό και δυστυχώς και από τον πρόεδρο της κυβερνήσεως, αποτελεί ενδεχομένως αποτέλεσμα της ωσμώσεως που έχει προκύψει στον πολιτικό κόσμο από την επί δεκαετία συμβίωση με λαϊκιστές της Αριστεράς και της Δεξιάς.
Δεν θα περίμενα ποτέ από κυβέρνηση κεντροδεξιάς τέτοια τακτική υποστήριξης ενός νομοθετήματος αρκετά προβληματικού, εν πάση περιπτώσει.
*Δικηγόρος
