Κύριε διευθυντά
Φυσικά, όσο περνούν τα χρόνια, όλα αλλάζουν προς το καλύτερο ή το χειρότερο. Ετσι, άλλαξε και το εμπόριο, ο τρόπος εμπορίας αγαθών, ο τρόπος διαφήμισης και προώθησης των πωλήσεων κ.λπ.
Τα παλιά χρόνια, θυμάμαι ότι θα έπρεπε να ήμασταν πολύ προσεκτικοί, ώστε να αποφύγουμε παραπλανητικές διαφημίσεις τις οποίες συχνά ονομάζαμε «προωθητικές ενέργειες» στην προσπάθεια αύξησης των πωλήσεων.
Σήμερα, μία από τις πιο συχνές μεθόδους διαφήμισης είναι η παρεμβολή του διαφημιστικού μηνύματος κατά τη διάρκεια προβολής στην τηλεόραση μιας οποιασδήποτε εκπομπής, συχνά άσχετης με το διαφημιζόμενο προϊόν.
Ετσι φτάσαμε στο σημείο να παρακολουθούμε την ηχογραφημένη προβολή μιας όπερας και ξαφνικά… να και μια διαφήμιση!
Απολάμβανα προ ημερών τη θαυμάσια όπερα «Adriana Lecouvreur» του Cilea. Και τη στιγμή που οι δύο πρωταγωνιστές ένωναν τις θαυμάσιες φωνές τους και τελείωναν ένα από τα υπέροχα ντουέτα της όπερας, διακοπή και διαφήμιση για… σοκολατάκια! Ε λοιπόν, τα σιχάθηκα τα γλυκά αυτά!
Και ποιος έδωσε το δικαίωμα στη διαφημιστική εταιρεία για αυτή την παρεμβολή;
Μήπως χρειάζεται να τεθούν ορισμένοι κανόνες στον τρόπο διαφημίσεων; Λίγο περισσότερος σεβασμός προς τους πολίτες;
