Κύριε διευθυντά
Χαιρόμαστε που τα «Αθηναϊκά» της «Κ» μας ταξιδεύουν τελευταία συχνά στο νησί της Κέρκυρας. Σε ένα μέρος όπου, αν ο άνθρωπος του πνεύματος έχει ζήσει, έχει βρει τις προβολές των καταγωγικών του εμπειριών. Οπως και ο γράφων, που νιώθει αυτή την ένταση κάθε Αγίου Σπυρίδωνα, όταν θυμάται τα πιο ευαίσθητα χρόνια του τότε που σπούδαζε στο νησί του Ιονίου. Εκεί που το Τρίτο Πρόγραμμα αναμεταδίδεται χωρίς κανέναν ακκισμό, χωρίς καμία επιτήδευση παντού. Η κλασική μουσική ακούγεται σαν κάτι τελείως φυσιολογικό από τον προθάλαμο ενός ιατρείου μέχρι τον φούρνο ενός απομακρυσμένου χωριού.
Και σε όποιον δεν έχει φάει τις βροχές με το κουτάλι, δεν έχει σκεβρώσει από την υγρασία στο νησί τον χειμώνα, πρέπει να θυμίσουμε ένα μέρος που συνοψίζει πολλά από το κραταιό πνεύμα του νησιού. Το παλιό εστιατόριο «Corfu» στην οδό Κριεζώτου, στο κέντρο της Αθήνας. Με τις μονόχρωμες κερκυραϊκές λιθογραφίες στους τοίχους και τα λευκά, πυκνά τραπεζομάντιλα στα τραπέζια. Ενα μέρος, όπου ο αξιοπρεπής τιμοκατάλογος και η λιτή διακόσμηση καλούσαν όλες και όλους όχι μόνο να εισέλθουν αλλά και να αισθανθούν άνετα. Τρώγοντας σοφρίτο και παστιτσάδα, όπως κάνουν κάθε τέτοια μέρα του Αγιού όσοι αισθάνονται την Κέρκυρα σπίτι τους. Χρόνους Πολλούς σε όλους!
