Κύριε διευθυντά
Η θερμή συνάντηση και οι φιλοφρονήσεις Μητσοτάκη – Ερντογάν κατά την τελευταία επίσκεψη του «σουλτάνου» στην Αθήνα, παραπέμπουν σε θεατρική παράσταση παρά σε συνομιλίες προέδρου της Τουρκίας και πρωθυπουργού της Ελλάδας. Και τούτο γιατί πολύ πρόσφατα ο «σουλτάνος» απαξίωνε έντονα τον Ελληνα πρωθυπουργό αλλά και απειλούσε απροκάλυπτα, κατ’ εξακολούθηση, την Ελλάδα.
Κατά σύμπτωση και σε αυτή τη συνάντηση, όπως και στο παρελθόν, η Κύπρος ήταν «εκλείπουσα» από τις συνομιλίες.
Τρεις είναι κυρίως οι λόγοι που ο «σουλτάνος» από αφηνιασμένος λύκος πρόσφατα, έγινε ξαφνικά καλοκάγαθο αρνάκι τώρα: Στα εξοπλιστικά προγράμματα η ζυγαριά άρχισε να γέρνει για καλά στην ελληνική πλευρά. Ο ίδιος από καιρό είναι πολιτικά απομονωμένος και τελευταία με τις θέσεις του για τη Χαμάς ιδιαίτερα στριμωγμένος. Η οικονομία του κινείται προ πολλού και για πολύ στα ρηχά.
Αν και η στροφή του «σουλτάνου», υπό τις περιστάσεις, φαίνεται δικαιολογημένη, η αιφνίδια μεταβολή του, σε σχέση πάντα με τον χαρακτήρα του, προσδίδει μεγαλύτερο μέγεθος στην ευδιάκριτη πια απόγνωσή του.
Και ο πρωθυπουργός Μητσοτάκης άραγε δεν «διάβασε» τον τάχα μετανιωμένο «σουλτάνο;» Και αν αυτός είναι λαλίστατος για την Παλαιστίνη, τους εκτοπισμένους, τους εποίκους, την κατοχή, εμείς γιατί να μην του υπενθυμίζουμε τα δικά τους εγκλήματα που είναι όμοια και συνεχίζονται στην Κύπρο;
Γιατί η κατοχή της Κύπρου από «πρώτο εθνικό θέμα» μπήκε στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας; Πώς μπορεί άραγε ο πρωθυπουργός της Ελλάδος να συνομιλεί με τον πρόεδρο χώρας που κατέχει ευρωπαϊκό έδαφος, που είναι ταυτόχρονα και μεγάλο κομμάτι του ελληνισμού, χωρίς να θέτει άμεσα το θέμα κατοχής, ρητά, επιτακτικά, απαιτητικά στον αποδυναμωμένο για την ώρα «σουλτάνο»;
Δεν μπορεί, δεν γίνεται να είναι αφελής ο πρωθυπουργός της Ελλάδας. Οταν οι άλλοι πολιτικοί γυρίζουν την πλάτη στον Ερντογάν, όταν η ομογένεια μαζί με γερουσιαστές και βουλευτές στην Αμερική παλεύουν σθεναρά για να αποτραπεί η πώληση των F-16 στην Τουρκία, πώς ο Ελληνας πρωθυπουργός του γίνεται «σκαλί», του δίνει χείρα βοήθειας, για να φαίνεται τάχα καλός, ειρηνικός, με τους γείτονές του, βασική προϋπόθεση για να πάρει τα F-16; Και πού θα τα προβάρει αν τα πάρει;
Αν κάτι θετικό βγήκε από αυτή τη συνάντηση είναι η εξαγωγή δύο διδαγμάτων: Ο πρωθυπουργός της χώρας οφείλει να υπερασπίζεται τα εθνικά συμφέροντα του ελληνισμού χωρίς εκπτώσεις και εξαιρέσεις. Αν θέλουμε ο «σουλτάνος» να έρχεται στην Αθήνα μέρα και με ραντεβού, θα πρέπει αδιάκοπα να εκσυγχρονίζουμε την αμυντική μας ικανότητα. Διαφορετικά, όντως ειδικός στις μεταμφιέσεις, θα μας έλθει απρόσκλητος και νύκτα, όπως πολλάκις το υποσχέθηκε, και μάλιστα σαν αφηνιασμένος λύκος…
