Κύριε διευθυντά
Στο φύλλο της 10/12/2023 ο έγκριτος αρθρογράφος Κώστας Καλλίτσης ασκεί στο άρθρο του με τίτλο «Ο,τι γράφει το DNA» σκληρή και εύστοχη κριτική στην ελληνική κυβέρνηση για την ατολμία και τη στασιμότητα που επιδεικνύει σε καίριες μεταρρυθμίσεις, που οι περισσότεροι ψηφοφόροι αναμένουν να γίνουν πράξη από την αρχή της θητείας της. Ο κ. Καλλίτσης γράφει στην τελευταία παράγραφο: «…γιατί τέλος (ενν. η κυβέρνηση) είναι συντηρητική και προτιμά διευθέτηση αντί για μεταρρυθμίσεις;».
Για ακόμη μία φορά ο Συντηρητισμός βάλλεται αδίκως στα ελληνικά πολιτικά πράγματα, με την προαγωγή της λανθασμένης πεποίθησης και στρεβλής ερμηνείας ότι ως πολιτική/ιδεολογική κατεύθυνση συνεπάγεται τη στασιμότητα, την ατολμία και την ανεμπόδιστη αναπαραγωγή διαχρονικών παθογενειών (πολλές από τις οποίες στην Ελλάδα ξεκίνησαν επί σοσιαλιστικού ΠΑΣΟΚ). Ο Συντηρητισμός ως έννοια μιλάει για εξέλιξη, όχι για ανατροπή. Οι γενιές δεν ενυπάρχουν στο κενό, αποτελούν τμήμα μιας οργανικής συνέχειας της κοινωνίας στον ιστορικό χρόνο. Η κάθε γενιά έρχεται στον κόσμο με χρέος να βελτιώσει την κοινωνία για την επόμενη, διατηρώντας τις αξίες και τις παραδόσεις που τη συνέχουν και πλάθουν την ταυτότητά της.
Είμαι βέβαιη ότι ο αρθρογράφος γνωρίζει καλά το ιδεολογικό και ιστορικό περιεχόμενο του όρου και τον χρησιμοποίησε χάριν νοηματικής ευκολίας και καθοδήγησης των αναγνωστών στο επιχείρημά του. Είναι όμως σημαντικό να χρησιμοποιούμε με ακρίβεια πολιτικούς όρους με σαφώς ορισμένο περιεχόμενο και βιβλιογραφία, ακόμη κι αν θεωρούμε ότι δεν έχει σημασία όταν αξιοποιούνται μέσα σε μισή πρόταση μιας επιφυλλίδας. Διαφορετικά, όταν οι λέξεις χρησιμοποιούνται καταχρηστικά, χάνουν το νόημά τους.
*Πολιτικός Επιστήμονας
