Κύριε διευθυντά
Οπως, ορθώς, έχετε διατυπώσει σε παλαιότερο άρθρο σας στην «Κ», υπάρχουν θεσμοί που μπορούν με τροποποιήσεις να εκσυγχρονιστούν και άλλοι, των οποίων η κατάσταση, όποια μέριμνα και αν ληφθεί, δεν δίνει ελπίδες βελτίωσής τους. Γι’ αυτούς απαιτείται ένας νέος, από την αρχή, σχεδιασμός.
Η ορθή αυτή παρατήρησή σας έχει άμεση εφαρμογή στη Δικαιοσύνη. Στη διάρκεια των τελευταίων 20 ετών αλλεπάλληλα (πάνω από 30!) νομοθετήματα επιδίωξαν, δυστυχώς ανεπιτυχώς, την ταχύτερη απονομή της. Η εξαίρετη συντάκτριά σας κ. Ι. Μάνδρου θα σας επιβεβαιώσει το ακριβές της παραπάνω διαπίστωσης. Την ίδια ακριβώς τύχη θα έχει και η σχεδιαζόμενη από την κυβέρνηση, επανειλημμένως με λεπτομέρειες εξαγγελθείσα, νέα νομοθεσία. Και αυτή θα αποτύχει για τους λόγους που σας είχα εκθέσει με επιστολή μου και την οποία είχατε την ευγένεια να δημοσιεύσετε («Κ», 23/11/2021). Ολοι οι παράγοντες της δικαιοσύνης «συνωμοτούν» για τη συνέχιση της παρούσας κατάστασης, που εξυπηρετεί τα συμφέροντα, επαγγελματικά και άλλα, μεγάλων μερίδων πολιτών.
Τι απομένει; Ο εκ βάθρων ανασχεδιασμός της Δικαιοσύνης με ορίζοντα 10 και πλέον ετών και με την παροχή μεγάλου ύψους πιστώσεων, όπως και πολύ παλαιότερα είχαμε προτείνει (βλ. «Κ», 3/6/2016). Θα ακουστούμε; Αμφιβάλλω. Επομένως, κάθε ελπίδα εξέλιπε…
*Δικηγόρος ε.τ. – τ. καθηγητής Παντείου Πανεπιστημίου
