Κύριε διευθυντά
Διάβαζα πρόσφατα ένα παλιό τεύχος του μηνιαίου περιοδικού ΙΣΤΟΡΙΑ, εις το οποίο ο αείμνηστος καθηγητής του Πανεπιστημίου της Βιέννης, Πολ. Ενεπεκίδης, ιστορεί με τον δικό του λυρικό, αλλά και ξεχωριστό και θα έλεγα μαγικό τρόπο, πού αντήχησε για πρώτη φορά η μελωδία του διασημότερου χριστουγεννιάτικου τραγουδιού «Αγια Νύχτα». Αντήχησε λοιπόν σ’ ένα ορεινό χωριό της Ανω Αυστρίας, και να πώς.
Ηταν 23 Δεκεμβρίου 1818. Το αρμόνιο της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου του χωριού Ομπερντορφ ξαφνικά χάλασε και βουβάθηκε. Παπάς του χωριού ήταν ο πατήρ Γιόζεφ Μορ, με μεγάλη κλίση και ροπή για τη μουσική, μαέστρος του εκκλησιαστικού οργάνου, που ήταν το αρμόνιο, ο Φραντς Γκρούμπερ, από το γειτονικό χωριό Χόχμπουργκ.
Αλλά «Αγια Νύχτα» χωρίς μουσική ήταν κάτι το αδιανόητο για το αυστριακό χωριό.
Ετσι ο καλός παπάς του χωριού παρακάλεσε τον μουσικό του αρμονίου Φραντς, να σκαρώσουν μαζί ένα τραγούδι για χορωδία που να συγκινεί τις χριστιανικές καρδιές. Την ίδια νύχτα ο πατήρ Γιόζεφ έφτιαξε τους στίχους του τραγουδιού και ο Φραντς Γκρούμπερ σκάρωσε με την κιθάρα του τη μελωδία. Μια πρόχειρα συγκροτημένη χορωδία από τα παιδιά του χωριού τραγούδησε το «Stille Nacht». Ηταν η 24η προς 25η νύχτα 1818, που έμελλε το τραγούδι αυτό να καταστεί το γνωστότερο τραγούδι των Χριστουγέννων και να κατακτήσει τον χριστιανικό κόσμο όλης της γης και να μεταφρασθεί σε άπειρες γλώσσες.
Παραθέτω τους πρώτους στίχους σε ελληνική απόδοση.
«Αγια Νύχτα, σε προσμένουν
με χαρά οι χριστιανοί
και με πίστη ανυμνούμε,
τον Θεό δοξολογούμε
μ’ ένα στόμα, μια φωνή,
ναι με μια φωνή…»
Καλά Χριστούγεννα!