Κύριε διευθυντά
Υπό τον τίτλο «Κράτος εισφοροφυγάς» διαβάζω στην «Καθημερινή» ότι το υπουργείο Εθνικής Αμύνης κατατάσσει στην εθνοφυλακή ανέργους για «αποστολές με ημερησία αποζημίωση 16 ευρώ» («Κ», 16/12/2023, άρθρο του κ. Πάσχου Μανδραβέλη). Το κράτος χαρακτηρίζει αυτή την υπηρεσία «εθελοντική εργασία» και το μεροκάματο «αποζημίωση», όχι μισθό! Μην μπλέξουμε με «επικίνδυνες» έννοιες, «ασφάλιση, σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου» κ.λπ.». Τη δεκαετία 1950, υπηρετούσα στη ΣΕΑΠ (Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών Πεζικού) στην Κρήτη, ως έφεδρος αξιωματικός. Μου «χρέωσαν» τη «∆ιμοιρία Γυναικών»: δακτυλογράφοι, ράφτρες, μαγείρισσες, τραπεζοκόμοι, καθαρίστριες κ.ά. Οποια έκλεινε ένα έτος υπηρεσίας την απολύαμε και αυθημερόν την προσλαμβάναμε. Για να μην αποκτήσουν δικαιώματα υπαλλήλων. Ο διορισμός περνούσε από κρησάρα, ως προς τα φρονήματα. Κάποτε μας ήλθε «σήμα» πως ο πεθερός μιας καθαρίστριας είχε θητεύσει στο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. Εντολή για άμεση απομάκρυνση. Ούτε λόγος για αποζημίωση. Ο άνδρας της ήταν ολότελα τυφλός. Ας πάμε στα πιο κοντινά, στην επταετία «Ελλήνων Ορθοδόξων Χριστιανών». Υπηρετούσα στη ∆υτική Μακεδονία. Από το γραφείο του γυμνασιάρχη ακούσαμε οργισμένες γυναικείες φωνές. «Εσείς, κ. γυμνασιάρχη, μόνο κάθε βδομάδα σκουπίζετε στο σπίτι σας;». Τι συνέβη. Είχαμε μια καθαρίστρια που πλήρωνε η Σχολική Εφορία (Σ.Ε.). Για κάθε εργάσιμη ημέρα, ένα μικρό ποσόν, ο γυμνασιάρχης ήθελε να την πληρώνει μόνο δύο φορές την εβδομάδα! Της έβγαζε μηνιάτικο κάπου 700 δρχ., όταν ο μισθός του γυμνασιάρχη ήταν 6.000 δρχ. Με τα χιόνια, ο γυμνασιάρχης έπαθε ατύχημα και για ένα διάστημα τον διαδέχτηκα στη διεύθυνση. Είπα στον συνάδελφο που χειριζόταν τη Σ.Ε. να χρεώσει και τις ημέρες των διακοπών του Πάσχα. «Μα πώς θα δικαιολογήσουμε, κ. διευθυντά;» μου λέει. «Ο υπογράφων ευθύνεται, εσείς δεν φαίνεστε πουθενά», απαντώ. Αυτό το γκουβέρνο, είτε με δημοκρατία με χούντα, είναι «εισφοροφυγάς».
ΥΓ.: Η «τροπολογία» που ψήφισε «Ο Κυριάκος και η ολομέλεια πλην Λακεδαιμονίων» μπορεί να εφαρμοστεί;
* Πρώην γυμνασιάρχης, Χολαργός
