Κύριε διευθυντά
Ας μη σπεύσουν να με πετροβολήσουν με όλα τα κοσμητικά και τις ύβρεις που εκστομίζουν όσοι για όποιον έχει αντίθετη άποψη. Η εικόνα του ροζ «ομοιώματος» της ελληνικής σημαίας, δεν είναι «τρυφερή» και «ευαίσθητη» τέχνη που χαρακτηρίστηκε από τους προοδευτικούς, αλλά ανήθικη.
Θεωρώ βλασφημία και βεβήλωση του εθνικού μας συμβόλου, απευθείας προσβολή στο εθνικό μου συναίσθημα. Ξεγύμνωμα της ιδέας του έθνους, που προξενεί «κρυφό αιματηρό τραύμα» στο μυαλό των παιδιών και των νέων, που μπορεί να εκφραστεί και να μετατραπεί σε βία. Συζητώ με την πλειοψηφία των φοιτητών μου παλαιών και νέων και εκφράζουν τη βαθιά αντίθεσή τους.
Με ποιο δικαίωμα εν ονόματι της Τέχνης η οποιαδήποτε κ. Λαλέ κατασυκοφαντεί την κοινωνία της Ελλάδος. Θα μπορούσε να θεωρηθεί προδοσία η δημόσια δήλωση των κ. Μπακογιάννη και Μενδώνη, και ανίερη η ανάρτησή της στο προξενείο της Νέας Υόρκης με τους υπέροχους απόδημους πατριώτες. Ο πρόξενος να την πάει στο σπίτι του.
∆ιαβάζω τον Πλάτωνα Περί του Κάλλους και του Ωραίου και αυτή η εικόνα δεν προξενεί κανένα υψηλό συναίσθημα. Και μην προσπαθούν να μας πείσουν με τις κραυγές και τους αφορισμούς τους οι θεωρητικοί της ελεύθερης έκφρασης της Τέχνης.
*Ομότιμος Καθηγήτρια Φιλοσοφίας και Γυναικείων Σπουδών, Πανεπιστημίου Αθηνών
