Κύριε διευθυντά
Την προσοχή των υπευθύνων της παιδείας μας πρέπει να συγκεντρώσει το άρθρο του Θοδωρή Γεωργακόπουλου στην «Καθημερινή» της 23/12/2023 με τίτλο «Ο μύθος (των υψηλών δεξιοτήτων) του ελληνικού ανθρώπινου δυναμικού» γιατί βασίζεται σε στοιχεία. Είναι ίσως άλλο ένα παράδειγμα της έλλειψης κριτικής σκέψης, που μας χαρακτηρίζει, το ότι σε πολλά θέματα στηριζόμαστε σε «ευσεβείς πόθους» αντί για μετρήσιμα/συγκρίσιμα δεδομένα.
Παραθέτω απλώς κάποια από αυτά τα στοιχεία, για την επεξήγηση των όρων «λειτουργικά αναλφάβητοι» και «σφαιρικές γνώσεις» θα σας παραπέμψω στο άρθρο:
1. Το 19% των νέων πτυχιούχων και κατόχων μάστερ είναι «λειτουργικά αναλφάβητοι» όταν τα αντίστοιχα νούμερα σε Εσθονία και Τσεχία είναι στο 5% και 2%.
2. Το ποσοστό των Ελλήνων ενηλίκων που διαθέτει «σφαιρικές δεξιότητες» είναι στο 9,3% όταν το αντίστοιχο ποσοστό σε Σλοβενία και Φινλανδία είναι στο 20% και 40%.
3. Τον χαρακτηρισμό «αστέρια» με βάση τον ορισμό της PISA συγκεντρώνει μόνο το 0,9% των Ελλήνων μαθητών όταν τα αντίστοιχα ποσοστά σε Πορτογαλία και Εσθονία είναι 3,3% και 6,1%.
Σίγουρα η εξήγηση για τα δεδομένα αυτά και τις χαμηλές επιδόσεις στους διαγωνισμούς PISA κρύβει πολλές αιτίες, αλλά έχω τη βεβαιότητα ότι τις μεγαλύτερες ευθύνες έχουν όλες οι πολιτικές ηγεσίες από τη μεταπολίτευση και μετά. Ξεχαρβάλωσαν σε τέτοιο σημείο τις όποιες σταθερές αξιοκρατίας υπήρχαν στο σύστημα (για διδάσκοντες και διδασκομένους), επιδεικνύοντας απίστευτη χαλαρότητα προκειμένου να αντλήσουν πολιτικά οφέλη, με αποτέλεσμα να οδηγήσουν την παιδεία μας στη σημερινή της κατάντια. Μπορεί, και δίκαια, να πανηγυρίζουμε για μια πρωτιά (Economist) σαν την οικονομία που διήνυσε τη μεγαλύτερη απόσταση τα τελευταία χρόνια (κυρίως γιατί στην αφετηρία ξεκινήσαμε από τόσο χαμηλά) αλλά μια χώρα χωρίς αξιόπιστη παιδεία δεν μπορεί να έχει μέλλον.
*Συνταξιούχος Παθολόγος
