Κύριε διευθυντά
Διάβασα στην κυριακάτικη «Καθημερινή» της 21/1/24 το πρωτοσέλιδο σχετικό δημοσίευμα. Είδα στην τηλεόραση την εκτέλεση του μαφιόζου από συνοδοιπόρους του μπροστά από το βενζινάδικό του. Ακουσα ξανά τα περί λαθραίας και νοθευμένης βενζίνης και πειραγμένων αντλιών που αντιστοιχεί στο 20% του καυσίμου που καταναλώνουμε. ∆ιάβασα ότι ανεξήγητα εκκρεμεί εδώ και 10 χρόνια η εφαρμογή του μέτρου εισροών – εκροών από τις εποπτικές αρχές της χώρας. Και παρακολούθησα στις ειδήσεις πώς η ΕΛ.ΑΣ. αδυνατεί να ανασχέσει την παρείσφρηση της μαφίας στο εμπόριο των υγρών καυσίμων, πέρα από το λαθρεμπόριο τσιγάρων, νοθευμένων ποτών και «προστασίας» καταστημάτων. Τουλάχιστον μοιάζει οι εγκληματίες να σκοτώνονται μεταξύ τους, μέχρι να βρει κάποιον περαστικό καμιά ξώφαλτση.
Πρόσφατα έπεσα θύμα ελλιποβαρούς αγοράς βενζίνης σε πρατήριο στην οδό Χαμοστέρνας στην Αθήνα. Με τον δείκτη να δίνει άλλα 25 χλμ. εμβέλεια πριν από την πρόσβαση στη ρεζέρβα, γέμισα το Toyota Land Cruiser. Η ποσότητα που με χρέωσαν, όπως εμφανίζεται στην απόδειξη που κατέχω, υπερέβη τη χωρητικότητα του ντεπόζιτου, όπως αυτή προσδιορίζεται στο εγχειρίδιο χρήσης του αυτοκινήτου μου. Απτόητος ο βενζινοπώλης κάγχασε στην απειλή της καταγγελίας του. Προφανώς ήξερε αυτό που μόλις ανακάλυψα: το κενό στη διαδικασία καταγγελίας που κρατάει αλώβητους τους απατεώνες.
Φέρελπις ότι η πολυδιαφημισμένη ηλεκτρονική διακυβέρνηση θα μου έδινε τη δυνατότητα καταγγελίας του παραβάτη, ανέτρεξα στο Διαδίκτυο για να την υλοποιήσω. Ανοιξε η σελίδα του ΥΠΑΝ στη Γενική Γραμματεία Εμπορίου ως αρμόδιος φορέας. Πρώτα κάλεσα τον ενδεδειγμένο τετραψήφιο 1520. Το ηχογραφημένο μήνυμα με ενημέρωσε ότι καλούσα εκτός ωρών εργασίας (Δευ.-Παρ., 9-4) και ότι η χρέωση από σταθερό είναι 0,18 ευρώ η κλήση (0,21 από κινητό). Η τηλεφωνική χρέωση είναι από μόνη της σοβαρό θέμα. Δεν είναι η μόνη δημόσια υπηρεσία που σε κατευθύνει σε «σύντομους αριθμούς κλήσης», προς όφελος των τηλεφωνικών παρόχων, αποκρύπτοντας τους αχρεωστήτους δεκαψήφιους!
Η περιήγηση στη σελίδα του ΥΠΑΝ είχε 4 απλά βήματα/ερωτήσεις για την καταχώριση της καταγγελίας: 1) Χώρα/Ελλάς, 2) Προϊόν/βενζίνη, 3) Παράβαση/ελλιποβαρής και 4) Νομός/Αττικής). Με την απάντηση της τελευταίας ερώτησης με παράπεμψε στην ιστοσελίδα της Αττικής. Μία σελίδα γεμάτη ανακοινώσεις και δελτία Τύπου χωρίς αναφορά ή σύνδεσμο για καταγγελίες. Ετσι, κάπου εδώ τέλειωσε και η αναζήτηση, αφήνοντας την καταγγελία έρμαιο της ακαταχώρητης τηλεφωνικής των 0,18 ευρώ.
Το ότι το κράτος είναι στην ουσία ο αρωγός της παραβατικότητας και ο προστάτης της μαφίας δεν χωράει πλέον αμφισβήτηση. Το ερώτημά μου είναι γιατί;
