Κύριε διευθυντά
Την Κυριακή δημοσίευσα σε εβδομαδιαία εφημερίδα άρθρο μου για την woke culture, στο οποίο περιγράφω τον απαξιωτικό λόγο με τον οποίο αντιμετωπίζουν οι δικαιωματιστές όσους τολμάνε να ψελλίσουν, να εκφέρουν μια διαφορετική άποψη. Πριν αλέκτορα φωνήσαι, το άρθρο (φ. 23/1) του φίλτατου Πάσχου Mανδραβέλη θεωρεί ότι ο μόνος λόγος για να μπορώ να διαφωνώ για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών είναι είτε επειδή είμαι φοβικός είτε επειδή είμαι κακομαθημένος. Παραγνωρίζοντας ότι υπάρχει και μια τρίτη ερμηνεία, να έχω διαφορετική άποψη. Καταφανώς ο κ. πρωθυπουργός έχει αναγνωρίσει ότι μεγάλες αλλαγές στο οικογενειακό δίκαιο μπορεί να εγείρουν διαφωνίες για λόγους αρχής ή συνείδησης.
Το άρθρο του με τίτλο «Η διαφορετικότητα των αρνητών» ξεκινάει με αναφορά στην ευγλωττία και τις μισές αλήθειες, στοιχεία που τελικά με επιτυχία χαρακτηρίζουν το ίδιο το άρθρο. Δεν θα προσπαθήσω στην παρούσα επιστολή να αναλύσω ξανά τη θέση μου. Η διαφωνία μου συνίσταται επί της αρχής. Οχι απέναντι σε δικαιώματα ομόφυλων ζευγαριών και υιοθετημένων τέκνων αυτών, αλλά απέναντι στην αλλαγή του ορισμού της οικογένειας που επιτυγχάνεται με το προτεινόμενο νομοσχέδιο.
Θα σχολιάσω όμως δύο σημεία που αναφέρονται συγκεκριμένα στο άρθρο. Πρώτον, προφανώς συμφωνώ ότι πρέπει να βρεθεί λύση για τα παιδιά, υιοθετημένα από ομόφυλα ζευγάρια. Οπως μου αναγνωρίζει και ο ίδιος ο αρθρογράφος. Για να συγκινήσει τον αναγνώστη τονίζει ότι «είναι απάνθρωπο να πηγαίνουν σε ιδρύματα». Δεν έχει διευκρινιστεί στον δημόσιο διάλογο αν έχουν υπάρξει παιδιά που πήγαν σε ιδρύματα, ενώ υπήρχε εν ζωή σύντροφος π.χ. σύμφωνο συμβίωσης που δεν αναγνώρισε το δικαστήριο ως κηδεμόνα. Ούτε έχει διευκρινιστεί αν υπάρχουν παιδιά για υιοθεσία σε ελληνικά ιδρύματα για τα οποία δεν υπάρχει σήμερα ενδιαφέρον υιοθεσίας. Ούτε αν, όπως υποστηρίζουν νομικοί, είναι εφικτό μέσω του Αστικού Κώδικα, είτε με άλλες μορφές νομοθέτησης να πετύχουμε αντίστοιχο αποτέλεσμα.
Δεύτερον, ο κ. Μανδραβέλης κάνει μία διασταλτική ερμηνεία του Συντάγματος, η οποία όμως δεν υποστηρίζεται από τη νομολογία ούτε σε εθνικό ούτε σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Σημειώνω ότι το δικαίωμα σύναψης γάμου, σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, έχει ερμηνευτεί από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και αφορά αποκλειστικά ετερόφυλα ζευγάρια, όπως και η σχετική αναφορά στο Σύνταγμα.
