Κύριε διευθυντά
Στην «Καθημερινή» της Κυριακής 21/1/2024 δύο άρθρα, ένα του Νίκου Κωνσταντάρα με τίτλο «Η αδικία υψηλών τιμών και κακών υπηρεσιών» και το άλλο, του Νότη Παπαδόπουλου με τίτλο «Ο “πληθωρισμός της απληστίας” καλά κρατεί», με αντιπροσωπεύουν πλήρως, όπως, φαντάζομαι, και το μεγαλύτερο ποσοστό αναγνωστών της εφημερίδας σας.
Πράγματι, αν αρχίσουμε από το πρώτο, η κάκιστη ποιότητα υπηρεσιών και προϊόντων δήμου και κράτους (άσφαλτος, πεζοδρόμια, λακκούβες, κακή σηματοδότηση, κ.λπ.) είναι αντιληπτή σχεδόν παντού. Το άρθρο αναλύει πολύ καθαρά το πού βρίσκεται η χώρα μας σχετικά με άλλες της Ευρωπαϊκής Ενωσης με παρόμοια μεγέθη (βλέπε οικονομικά συμφέροντα πολλών, ακρίβεια στα καύσιμα, στα τρόφιμα, στα ενοίκια, στην ενέργεια…).
Οσο για τον Νότη Παπαδόπουλο, μας θυμίζει πως σήμερα πάνω από 5 εκατ. πολίτες ζουν με μισθό 800-1.100 ευρώ τον μήνα, γι’ αυτό και μένουν πολλοί νέοι μέχρι τα 30 στα σπίτια των γονέων τους, ενώ το 2009 ο μέσος μισθός ήταν 1.300 ευρώ περίπου και σήμερα η άνοδος τιμών αγαθών, ενέργειας και ενοικίου γονάτισαν τον πολίτη. Οπως επισημαίνει ο ίδιος, θα μπορούσε η κυβέρνηση να μηδενίσει τον ΦΠΑ στα απολύτως βασικά τρόφιμα (βλέπε Πορτογαλία…).
Εφόσον η αισχροκέρδεια, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, δεν μπορεί να εξαλειφθεί (για ποιον λόγο άραγε;), καλό θα ήταν το κράτος να πάρει πιο άμεσες πρωτοβουλίες για να μην αισθανόμαστε τόσο συχνά ότι ζούμε στην Ελλάδα της «μπανανίας», όπως αρέσκεται να λέει ο ίδιος ο πρωθυπουργός, τονίζοντας φυσικά το αντίθετο, μήπως και πάρουμε μια κάποια οικονομική ανάσα…
ΥΓ.: Αναφέρω απλώς στο ίδιο φύλλο της Κυριακής το ενδιαφέρον άρθρο του Στέφανου Μάνου με τίτλο «Εκτός σχεδίου ξεχαρβάλωμα». Θα πιστέψουμε σε λίγο ότι διαβάζουμε… αντικυβερνητική εφημερίδα;
