Κύριε διευθυντά
Η Νέα ∆ημοκρατία είναι ένα κεντροδεξιό κόμμα και καλύπτει εξ ορισμού ένα ευρύ πολιτικό φάσμα, όπου χώρεσαν διαφωνούντες με το σύμφωνο συμβίωσης (που παρέχει στους ομόφυλους όλα τα δικαιώματα που διεκδικούν), αλλά και υποστηρικτές του που το είχαν υπερψηφίσει.
Συνεπώς είναι απολύτως κατανοητό –και αναμενόμενο– να συμβαίνει το ίδιο και με τον «γάμο ομοφύλων» και να υπάρχουν υπέρμαχοι και αντίθετοι προς το –αόρατο μέχρι στιγμής– σχετικό νομοσχέδιο. Εκείνο που δεν είναι κατανοητό –και θα έπρεπε να μην είναι και αναμενόμενο– είναι ότι διαπρύσιοι «εχθροί» του νομοσχεδίου, όπως Λαο(Σ)πρόβλητοι υπουργοί και απλοί βουλευταί, έχουν και διακηρύσσουν προσωπικά, φιλοσοφικά, πολιτικά, θρησκευτικά και άλλα προβλήματα με τον πολιτικό «γάμο των ομοφύλων», όταν αφενός ισχύει το πανομοιότυπο σύμφωνο συμβίωσης, αλλά κυρίως όταν η ρύθμιση αυτή είχε περιληφθεί ρητώς στο πρόγραμμα του κόμματος, με το οποίο αγωνίστηκαν επιτυχώς και εκέρδισαν τις τελευταίες εκλογές.
Ηπατήθησαν ή εξηπάτησαν;
