Κύριε διευθυντά
Με αφορμή τα άρθρα των κ. Τριαντάφυλλου Καρατράντου και Χαρίδημου Τσούκα (φ. 7/1), ας επιτραπεί μια ευχολογική επέκταση του σκεπτικού τους.
Το esprit de corps είναι συστατικό στοιχείο της επαγγελματικής αστυνόμευσης, ενώ η αστυνομική κουλτούρα είναι μια σοβαρή παράμετρος για τη λειτουργία και την αποτελεσματικότητα της αστυνομίας (Καρατράντος).
Τι θα μπορούσε να συμβάλει στη δημιουργία ενός σύγχρονου esprit de corps;
Μια απάντηση –προφανώς όχι η μόνη– είναι οι Κώδικες ∆εοντολογίας (Κ∆), ως μια μορφή επαγγελματικής διακήρυξης που ενισχύει το αίσθημα του «ανήκειν» (esprit de corps), συμβάλλει στην κοινωνικοποίηση των νεότερων ιδίως στελεχών και συντελεί στη συγκρότηση της ηθικής υποδομής (ethics infrastructure) ενός οργανισμού.
Η μετατροπή ενός οργανισμού σε θεσμό επιτυγχάνεται μέσα από την εμπέδωση κοινών αξιών και δημιουργεί την αίσθηση κοινότητας στα μέλη του, τα οποία αντιλαμβάνονται τον ρόλο τους κυρίως ως θεματοφυλάκων (Τσούκας).
Η raison d’ être των Κ∆ προκύπτει –κυρίως– από μειωμένη εμπιστοσύνη προς τον κρατικό μηχανισμό, συχνά απόρροια φαινομένων κακοδιοίκησης και διαφθοράς, ενώ μπορεί να αναζητηθεί στην ανάγκη εφαρμογής ρυθμίσεων που θα προστατεύουν από αυθαιρεσίες.
Οι Κ∆ σκοπούν στην επαν(εισδοχή) ηθικών αρχών και αξιών, ενώ εμπνέουν και προάγουν την αυτοδέσμευση των στελεχών σε επαγγελματικά πρότυπα συμπεριφοράς.
Η αποτελεσματικότητά τους δεν κρίνεται από την εξωτερική ή/και «άνωθεν» επιβολή τους, αλλά από το κατά πόσον η τήρησή τους είναι συνειδητή επιλογή (εκούσια συμμόρφωση).
∆υστυχώς, στο ελληνικό «συλλογικό υποσυνείδητο» (πολίτες και κράτος) δεν έχει εμπεδωθεί ο λόγος ύπαρξής τους, με αποτέλεσμα οι Κ∆ που κατά καιρούς καταρτίζονται να αποκτούν νομικά δεσμευτική υπόσταση, κάτι που αντίκειται στον φύσει ηθικοπλαστικό σκοπό τους.
*Δικηγόρος Αθηνών, Ph.D, M.A.
