Κύριε διευθυντά
Επί χιλιάδες χρόνια, η Ελλάδα υπήρξε υπόδειγμα και φάρος πολιτισμού, ακόμα και στις πιο δύσκολες και σκοτεινές περιόδους της. Προσωπικότητες των Γραμμάτων, της Επιστήμης και των Τεχνών απ’ όλο τον κόσμο, εμπνεύστηκαν και ερωτεύτηκαν αυτό το πνευματικό φως που εξέπεμπε η χώρα μας. Από αυτό το φως, δημοκρατίες γεννήθηκαν, αριστουργήματα δημιουργήθηκαν, επιστήμες εξελίχθηκαν, λαοί εκπολιτίσθηκαν. Σε ποιον άλλο πολιτισμό συναντά κανείς τόσο φως; Κι όλα αυτά από μια χούφτα ανθρώπων, Ελληνες και Ελληνίδες, αλλά με λιονταρίσια καρδιά! Αψηφώντας τις τεράστιες δυσκολίες, μας άφησαν πλούσια παρακαταθήκη, για να μπορούμε να σηκώνουμε όλοι εμείς σήμερα, με υπερηφάνεια, ψηλά το κεφάλι. Από τους αρχαίους της διανόησης, μέχρι τους Βυζαντινούς της Ορθοδοξίας, τους επαναστάτες του ’21 και τους ατρόμητους
πολεμιστές του ’40.
Δυστυχώς όμως, τα πράγματα τα τελευταία χρόνια αλλάζουν και μάλιστα με όλο και πιο γοργό ρυθμό. Βλέπουμε εκπροσώπους του ελληνικού λαού, αργά, αλλά σταθερά, να ξηλώνουν τη μοναδική μας προστασία που δεν είναι άλλη από αυτή του πνευματικού φωτός, εν ονόματι ενός ακόρεστου και ψευτομοντέρνου δικαιωματισμού.
Ομως, μέχρι πού θα πάει αυτό; Πόσο ακόμα μπορούμε να αντέξουμε την αδιαφορία μας; Προβληματίζομαι, αλλά λύση ακόμα δεν βλέπω.
*Οικονομολόγος, Αγία Παρασκευή, Αττική
