Κύριε διευθυντά
Την άνοιξη του 2008 συζητήθηκε στη σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι η ένταξη δύο επιπλέον χωρών στο ΝΑΤΟ. Της Ουκρανίας και της Γεωργίας. ∆εν υπήρξε απόφαση επ’ αυτού αφού Γερμανία και Γαλλία τότε δεν συμφώνησαν λόγω και της σφοδρής αντίδρασης του Πούτιν. Το 2009 ανέλαβε ο Ομπάμα πρόεδρος των ΗΠΑ και ιδού τα αποτελέσματα έως σήμερα:
1. Το 2014 ανετράπη ο νόμιμα εκλεγμένος πρόεδρος και υπέρ της στρατιωτικής ουδετερότητας της Ουκρανίας, Βίκτορ Γιανουκόβιτς (πραξικόπημα Μαϊντάν). Οι Ρώσοι αντέδρασαν και κατέλαβαν την Κριμαία ενώ κλιμακώθηκε ο πόλεμος στο Ντονμπάς μεταξύ φιλορώσων αυτονομιστών και ουκρανικού στρατού (άμεση ανάμειξη και του ακροδεξιού τάγματος Αζόφ).
2. Ο Ομπάμα δίνει τη θέση του στον Τραμπ τον Ιανουάριο του 2017. Μέχρι και τον Ιανουάριο του 2021 ουδέν επιπλέον συνέβη. Ούτε ρωσική εισβολή ούτε πόλεμος, ούτε απώλεια νέων εδαφών της Ουκρανίας. Μηδέν νεκροί.
3. Επί προεδρίας όμως του νυν προέδρου Μπάιντεν, τα τελευταία δύο χρόνια έχει ξεσπάσει ένας αιματηρός πόλεμος με χιλιάδες νεκρούς και την Ουκρανία πολλαπλά πληγωμένη. Επιπροσθέτως της Κριμαίας δε, έχει χαθεί περίπου το 23% των εδαφών της.
Δεν γνωρίζω με τι κριτήρια ψηφίζουν οι Αμερικανοί αλλά τα παραπάνω πρέπει να τα λάβουν σοβαρά υπόψη γιατί τελικά, όπως έχει φανεί και από την ακρίβεια, πληθωρισμό, υψηλά επιτόκια κ.λπ. τα τελευταία δύο χρόνια, το ποιος κυβερνά τη χώρα τους αφορά εντέλει όλους τους πολίτες της επονομαζόμενης Δύσης και όχι μόνον τους ίδιους. Δηλαδή κανονικά θα έπρεπε να ψηφίζουμε για πρόεδρο των ΗΠΑ και όλοι εμείς! Αν αυτό συνέβαινε προφανώς θα ψήφιζα Τραμπ δαγκωτό. Θέλω ησυχία κύριοι, ειρήνη και ευημερία για όλους.
