Κύριε διευθυντά
Θα ήθελα να τονίσω ότι η υπόθεση πως στα ιδιωτικά πανεπιστήμια θα εισάγονται ως επί το πλείστον οι υποψήφιοι εκείνοι που θα έχουν πιάσει μεν την ελάχιστη βάση εισαγωγής (των Πανελλαδικών Εξετάσεων), αλλά θα υπολείπονται σημαντικά σε βαθμολογία των απαιτήσεων των αντίστοιχων, πιο «ανταγωνιστικών» σχολών, των κρατικών ιδρυμάτων, είναι πολύ σχετική. Η βάση εισαγωγής, κατά τη γνώμη μου, θα διαμορφώνεται από τους εξής παράγοντες:
1. Τη ζήτηση που θα έχουν τα τμήματα αυτά. Οσο πιο πετυχημένα αποδειχτεί ότι είναι, τόσο οι απαιτήσεις εισαγωγής θα διαμορφωθούν σε υψηλότερο επίπεδο.
2. Η επιτυχία τους από την άλλη θα εξαρτηθεί από την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών εκπαίδευσης και από τη θέση που θα καταλάβουν στις διεθνείς κατατάξεις όμορων ιδρυμάτων.
3. Τα δίδακτρα φυσικά θα αποτελέσουν έναν σοβαρό αποτρεπτικό παράγοντα για την πλειοψηφία των υποψηφίων εκτός και δοθούν ευκαιρίες «υποτροφιών αριστείας» ή καθιερωθούν και στη χώρα μας τα σπουδαστικά δάνεια.
Τα πανεπιστήμια με την καλύτερη διεθνή κατάταξη στις ΗΠΑ εκτός από την απαίτηση υψηλών βαθμολογιών εισαγωγής ταυτοχρόνως έχουν και πολύ υψηλά δίδακτρα. Οι υποψήφιοι εκείνοι (εφόσον κατ’ αρχήν γίνουν δεκτοί) που δεν διαθέτουν την οικονομική δυνατότητα να ανταποκριθούν, υπολογίζουν, σε συνδυασμό με μια σειρά ευκαιριών για υποτροφίες, στην υψηλού εισοδήματος θέση εργασίας που τους εξασφαλίζει το πτυχίο από ένα «πανεπιστήμιο αριστείας» για να εξοφλήσουν το σπουδαστικό τους δάνειο.
*Συνταξιούχος Παθολόγος
