Κύριε διευθυντά
Θέλω να συγχαρώ την «Καθημερινή» για τη δημοσίευση των νέων ντοκουμέντων, στο φύλλο της 14/1/2024, που αναφέρονται στα «∆εκεμβριανά», που με τον τρόπο αυτό βοηθάει στην αναζήτηση της ιστορικής αλήθειας.
Είναι συγκλονιστικός ο κυνισμός του Παρτσαλίδη, «…όσο περισσότερα θύματα, τόσο το καλύτερο για τον δικό μας σκοπό», όπου ο ιερός σκοπός αγιάζει τα μέσα για την επίτευξή του.
Επίσης κατά τον Ζέβγο «…ακόμα και εάν ηττηθούμε από τους Βρετανούς στη νότια Ελλάδα, οι αριστερές δυνάμεις θα συγκεντρωθούν στη Μακεδονία, η οποία θα ανακηρυχθεί αυτόνομο κράτος».
Δεν ξέρω πόσο αυτές οι κατηγορηματικές και σαφείς δηλώσεις μπορούν να αλλάξουν κάτω από το πρίσμα της όποιας ερμηνείας.
Μπορεί η μεταπολεμική πολιτική της χώρας να πρόσταζε τη λήθη και την αμνηστία, ενάντια στην αλήθεια, και πολύ καλά έκανε, αφού η ηρεμία στην κοινωνική ζωή είναι πάνω από όλα, αλλά τώρα που οι γενιές αυτές έχουν εκλείψει, τον πρώτο λόγο πρέπει να έχει η αποκατάσταση της αλήθειας. Αυτός άλλωστε είναι και ο σκοπός της ιστορίας.
Τέλος, μια παρατήρηση για την αξία των ιστορικών ντοκουμέντων. Είναι πολύ καλύτερα να κρίνει κάποιος, διαβάζοντας τα ντοκουμέντα ο ίδιος, αρκεί βέβαια να του παρέχεται η δυνατότητα πρόσβασης σε αυτά, παρά διαβάζοντας την άποψη των άλλων για αυτά, όπως φαίνεται και από τον επίλογο του αφιερώματος.
