Κύριε διευθυντά
Στο 5ο Φόρουμ για τη Νοτιοανατολική Ευρώπη και την Ανατολική Μεσόγειο συζητήθηκε, μεταξύ άλλων, και η ευρωπαϊκή προοπτική των ∆υτικών Βαλκανίων. Αρχικά θέλω να τονίσω ότι η Ελλάδα οφείλει να τη στηρίξει βάσει των κανόνων που διέπουν την εξωτερική πολιτική και διπλωματία της, ωστόσο, πόσο ρεαλιστική είναι αυτή η προσέγγιση εκ μέρους της Ευρώπης; Σίγουρα το εγχείρημα ξεκίνησε με καλές προθέσεις και αρκετή δόση αισιοδοξίας γι’ αυτή την πολύπαθη περιοχή, όμως, στην πορεία η διαδικασία βάλτωσε, καθώς έγινε αντιληπτό ότι υπάρχουν ανυπέρβλητα εμπόδια για την ένταξη αυτών των χωρών.
Το χειρότερο είναι ότι ενώ η Ε.Ε. το έχει αντιληφθεί, μοιάζει να φοβάται να παραδεχτεί την πραγματικότητα και συνεχίζει να πορεύεται με την ίδια στρατηγική. Η ένταξη στην Ε.Ε. προϋποθέτει κυρίως ισχυρούς δημοκρατικούς θεσμούς και στιβαρή οικονομία, τα οποία οι συγκεκριμένες χώρες δεν πληρούν. Θα είναι προβληματικό να ενταχθούν στην Ε.Ε. χώρες με ασθενή οικονομία σε μια περίοδο συνεχών κρίσεων, όπου ακόμη και ισχυρές οικονομίες όπως της Γερμανίας δοκιμάζονται. Επίσης, είναι γνωστό ότι τα επίπεδα διαφθοράς είναι πολύ υψηλά και το κράτος δικαίου αρκετά προβληματικό. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η δίκη-παρωδία του Φρέντι Μπελέρη στην Αλβανία με απώτερο σκοπό την οικονομική
εκμετάλλευση μιας τουριστικής περιοχής, καταπατώντας τα δικαιώματα της ομογένειας. Ακόμη υπάρχουν και πιο πρακτικά θέματα, όπως ότι συμπεριλαμβάνονται χώρες που είναι υπό άμεση ρωσική επιρροή, άρα πόση ανάγκη έχει η Ε.Ε. έναν επιπλέον Ορμπαν; Πώς γίνεται να ενταχθούν Αλβανία – Κόσοβο – Σερβία όταν είναι εφικτή μια ένοπλη σύγκρουση; Πώς γίνεται να συνυπάρξουν Σόφια – Σκόπια, όταν διαφωνούν για την καταγωγή κοινών εθνικών ηρώων; Πώς γίνεται να ενταχθεί η Βοσνία, η οποία μπορεί να διαλυθεί σε τρία μέρη; Τα Βαλκάνια είναι μια ιδιαίτερη περιοχή, όπου όλοι νιώθουν αδικημένοι και η Ε.Ε. παρέβλεψε την ιστορία τους λόγω μιας διεύρυνσης. Είναι υποχρέωσή της να επανεξετάσει τους όρους προσέγγισης σε πιο ρεαλιστική βάση σταματώντας να δίνει φρούδες ελπίδες σε ανθρώπους που επιθυμούν μια καλύτερη ζωή, γιατί δεν θα αργήσει η ώρα που αυτοί θα νιώσουν προδομένοι…
*Φοιτητής του ΔΠΘ
