Κύριε διευθυντά
Η πόλη των Αθηνών ζει σε ρυθμούς φρενήρους ανάπτυξης: δρόμοι ανασκάπτονται, κτίρια ανακαινίζονται, νέοι δρόμοι ανοίγονται. Η πόλη έχει μετατραπεί σε ένα απέραντο εργοτάξιο. Ζω στο κέντρο των Αθηνών, σε ένα δρόμο ο οποίος έχει μετατραπεί σε σουρωτήρι εξαιτίας του ότι τα τελευταία τρία χρόνια έχει τρυπηθεί το οδόστρωμα τέσσερις φορές από εταιρείες που τοποθετούν οπτικές ίνες. Φυσικά, μετά την περάτωση των εργασιών ο δρόμος αφήνεται σε άθλια κατάσταση περιμένοντας τον επόμενο διακορευτή. Ετσι, χωρίς έναν στοιχειώδη προγραμματισμό, όποιος θέλει ανοίγει ένα εργοτάξιο κι όποιον πάρει ο χάρος.
Αφήνω τελευταίο το ζήτημα του τραύματος που ζουν οι πολίτες εξαιτίας του υπερβολικού θορύβου που προκαλεί η άναρχη «ανάπτυξη». Η σχετική βιβλιογραφία μάς δίνει πολλές πληροφορίες για τις επιπτώσεις στην ψυχική και σωματική υγεία από τον υπερβολικό θόρυβο. Αλλά ποιος ασχολείται με όλα αυτά; Υποθέτω ότι για την πολιτική ηγεσία αποτελούν ζητήματα δευτερευούσης σημασίας. Οι πολίτες, όμως, ζουν την εφιαλτική καθημερινότητα και υποφέρουν. Θα τους ακούσει κανείς;
