Κύριε διευθυντά
Στο φύλλο της 28/2/2024 της «Κ», στις επιστολές αναγνωστών, δημοσιεύεται έξοχο άρθρο του κ. Αντώνη Βενέτη, το οποίο αναφέρεται στην ελληνική γλώσσα. Εκείνο το οποίο με εντυπωσίασε περισσότερο ήταν η πληροφορία για την ιστορική ρήση του μεγάλου ρήτορα και πολιτικού της Αρχαίας Ρώμης Κικέρωνα: «Εάν οι θεοί μιλάνε μεταξύ τους, χρησιμοποιούν την ελληνική γλώσσα».
Δηλαδή ο άριστος γνώστης της ελληνικής γλώσσας, Κικέρων, θεωρούσε θεϊκή την ελληνική γλώσσα.
Προς επίρρωση αυτής της άποψης στο παρόν σημείωμα παραθέτω δύο στοιχεία τα οποία δικαιολογούν τον παραπάνω χαρακτηρισμό.
Το πρώτο αναφέρεται στα τέσσερα Ευαγγέλια, στα οποία καταχωρίσθηκε και αποτυπώθηκε στην ελληνική γλώσσα το σωτήριο μήνυμα του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού, από τους Ευαγγελιστές, Ματθαίο, Μάρκο, Λουκά και Ιωάννη.
Το δεύτερο αναφέρεται στη διαχρονικότητα της γλώσσας των Ευαγγελίων, η οποία μετά δύο χιλιάδες χρόνια, είναι η μόνη μεταξύ όλων των γλωσσών που παραμένει ζωντανή μέχρι σήμερα και είναι η περισσότερο κατανοητή από τον μέσο αναγνώστη. Και για να μην… πυγμαχούμε εις αέρα, παραθέτουμε μικρό απόσπασμα από το κατά Λουκάν Ευαγγέλιο:
«Συκήν είχε τις εν τω αμπελώνι αυτού πεφυτευμένην και ήλθεν ζητών καρπόν εν τη συκή και ουχ εύρεν. Είπε δε προς τον αμπελουργόν: Ιδού τρία έτη έρχομαι ζητών καρπόν εν τη συκή ταύτη και ουχ ευρίσκω. Εκκοψον αυτήν, ίνα και την γην καταργεί; Ο δε αποκριθείς λέγει αυτώ: Κύριε άφες αυτήν και τούτο το έτος, έως ότου σκάψω περί αυτήν, και βάλω κοπρίαν. Καν μεν ποιήση καρπόν, ει δε μή, γε, εις το μέλλον εκκόψεις αυτήν…».
Φρονούμε ότι δεν χρειάζεται κανένα σχόλιο.
Ενισχυτικό της παραπάνω άποψης είναι και η ετυμολογία της λέξης «Χριστός» που έχει ελληνική προέλευση και χρησιμοποιείται και σήμερα από όλους τους λαούς, είτε τον πιστεύουν είτε όχι.
