Κύριε διευθυντά
Δεν θα υπήρχε λόγος να γραφτεί άλλη μία επιστολή για το θέμα της εκτός σχεδίου δόμησης επειδή η αρθρογραφία της «Κ» τους δύο τελευταίους μήνες έχει ουσιαστικά υπερκαλύψει όλα τα τρωτά του ετοιμαζόμενου νομοσχεδίου.
Το ερέθισμα μου δόθηκε όταν διάβασα σε εφημερίδα κριτική για το εν λόγω νομοσχέδιο από την ακριβώς αντίθετη πλευρά. Με λίγα λόγια εγκαλείται το υπουργείο γιατί με την εφαρμογή του νομοσχεδίου κινδυνεύουν οι ιδιοκτήτες χωραφιών να χάσουν τις περιουσίες τους, αφού αντί να καλλιεργούν αυτές τις εκτάσεις, εμποδίζονται να ανεγείρουν μία κατοικία για να στεγαστούν.
Τη μοναδικότητα της «εκτός σχεδίου δόμησης» που ισχύει μόνο στη χώρα μας, υποστηρίζει μεγάλο μέρος του τεχνικού κλάδου, όπως είναι φυσικό, διότι μεγαλώνει τον κύκλο εργασιών τους.
Στην αντίθετη πλευρά ευρίσκεται ευτυχώς το Συμβούλιο της Επικρατείας, που ορθά αναγνωρίζει ότι υπάρχουν όρια ανάπτυξης και δεν είναι δυνατόν να οικοπεδοποιούνται χωράφια τα οποία δεν έχουν καν πρόσβαση σε υπάρχον οδικό δίκτυο.
Βεβαίως γνωρίζουμε ότι κινητήριος μοχλός για τις νέες ρυθμίσεις δεν είναι έστω ένα μικρό εξοχικό αλλά μεγάλες επενδύσεις εκατομμυρίων για τις οποίες δεν υπάρχει κανένας περιορισμός.
Ειδικά για τις νησιωτικές περιοχές των Κυκλάδων η πλήρης νομιμοποίηση της εκτός σχεδίου δόμησης ακόμα και με τους παραπλανητικούς περιορισμούς –δρόμοι σε αεροφωτογραφίες προ του 1977, άλλα σπίτια σε απόσταση 2 χιλιομέτρων– θα οδηγήσει σε σταδιακή οικιστική συνένωση των χωριών.
Αλλα σοβαρά προβλήματα είναι τα θέματα ύδρευσης, αποχέτευσης και αποκομιδής/ανακύκλωσης αποβλήτων, τα οποία θα επιδεινωθούν με την άκρατη οικοπεδοποίηση.
∆υστυχώς οι πάντες εθελοτυφλούν στο όνομα του κέρδους και της κακώς εννοούμενης ανάπτυξης. Είναι ανύπαρκτη η στοιχειώδης μελέτη για τη φέρουσα ικανότητα των νησιών των Κυκλάδων, που θα μπορούσε να συμβιβάσει τουριστική ανάπτυξη με την εναπομείνασα γεωργική παραγωγή καθώς και άλλες σύγχρονες δραστηριότητες. Αχτίδα φωτός και ίσως παράδειγμα οι δράσεις μικρών νησιών όπως Αστυπάλαια, Τήλος, Λειψοί.
