Κύριε διευθυντά
Επιθυμώ, μέσω της έγκριτης εφημερίδας σας, να γράψω για την απερίγραπτη συντριβή μου από την απάντηση σε μέιλ που έστειλα πριν από κάποιες ημέρες με αποδέκτη τον καλό φίλο, αντιναύαρχο ε.α. Πότη Κουτσομητόπουλο Π.Ν., από τη σύζυγό του Σύλβια: «Ο Πότης απεβίωσε πριν 15 μέρες»…
Σκληρό το νέο, αδύνατο να το πιστέψεις, βαριά η απώλεια, αλλά ναι… Της τηλεφώνησα άμεσα, της εξέφρασα την άμετρη θλίψη μου για την απώλεια του αγαπητού μου Πότη και μαζί την ιδιαίτερη λύπη μου που δεν το πληροφορήθηκα εγκαίρως, για το ύστατο χαίρε από το Α΄ Νεκροταφείο, στις 16 Φεβρουαρίου 2024, όπου τον ετίμησαν πολλοί από το αγαπημένο του Π.Ν. και όχι μόνον.
Ηταν ιδιαίτερη περίπτωση ανθρώπου, αξιωματικού του Π.Ν. ο Πότης Κουτσομητόπουλος: γλυκύς χαρακτήρας, με πηγαία αίσθηση του μέτρου και του σεβασμού στην άποψη του άλλου, όμορφος συζητητής, με έντονο το αποτύπωμα της δικής του θεώρησης των πραγμάτων, την οποία και εξέθετε με πειθώ. Αποστρατεύθηκε το 1990, από τη θέση του αρχιεπιστολέα ∆ΝΕ, έχοντας προηγουμένως διατελέσει κυβερνήτης σε πλοία του στόλου και διευθυντής κρίσιμων θέσεων του Π.Ν., όπως στο ΓΕΝ/Α2.
Και πάντοτε, όπως ετόνισε στον επικήδειο που εκφώνησε ο συμμαθητής του από την Τάξη 1960 της ΣΝ∆, αντιναύαρχος ε.α. Γρηγόρης ∆εμέστιχας, επίτιμος αρχηγός στόλου, «πιστός στα πιστεύω του, που υπηρετούσε με συνέπεια».
Θέλησα να μεταφέρω την εικόνα που κατόρθωσα να συλλέξω για το ύστατο χαίρε στον κεκοιμημένο Πότη Κουτσομητόπουλο, ευχόμενος και εγώ «γαίαν έχοι ελαφράν»… Και εμείς οι περιλειπόμενοι να τον τιμούμε, στο πλευρό της όμορφης οικογένειάς του, στενής και ευρύτερης.
Και ένα μάθημα: Να μην παραλείπουμε να ανατρέχουμε εις τα «κοινωνικά» των εφημερίδων, μέσω των οποίων προβάλλεται η εικόνα του τέλους προσφιλών μας ανθρώπων, που δεν θα μπορέσουμε ξανά να τους σφίξουμε το χέρι, όπως με τον Πότη…
