Κύριε διευθυντά
Ο πρωτοσέλιδος τίτλος της «Καθημερινής» στις 22/3/2024 ήταν «Είκοσι σχολές χωρίς φοιτητές» και προβάλλει το βασικό πρόβλημα της ελληνικής ανώτατης εκπαίδευσης, που έχουμε επιλέξει να «κρύβουμε κάτω από το χαλί». Το πρόβλημα συνίσταται στα υπεράριθμα και περιττά ΑΕΙ που δημιουργούν υπερπληθυσμό υποψηφίων φοιτητών και παράγουν περίσσεια ανέργων πτυχιούχων.
Το ρεπορτάζ θα έπρεπε να μας υποχρεώσει να συμμορφωθούμε με την κοινή λογική, όπως έχει επισημανθεί και υποδειχθεί κατ’ επανάληψιν, μελετώντας τις πραγματικές ανάγκες της χώρας σε συγκεκριμένους πτυχιούχους ανωτάτων σχολών.
Ο σχεδιασμός, η ίδρυση και «επάνδρωση» ΑΕΙ δεν πρέπει να γίνεται για να εξυπηρετήσει τις ψηφοθηρικές σκοπιμότητες των αιρετών «πατέρων του έθνους» με βάση τους διορισμούς και τις «ανάγκες» ορισμένων «τοπικών κοινωνιών» για την ευημερία ιδιοκτητών ενοικιαζόμενων καταλυμάτων και επιχειρηματιών εστιατορίων, καφετεριών κ.λπ.
Η έρευνα δείχνει ότι σε πολλές περιπτώσεις οι υπολογισμοί, που έχουν γίνει από τους ενδιαφερομένους, αποδεικνύονται εσφαλμένοι και οι σχολές μένουν στα αζήτητα. Αλλά οι υποδομές εξακολουθούν να υπάρχουν και να κοστίζουν στους φορολογουμένους. Παρεμπιπτόντως, θα ήταν ενδιαφέρον να μάθουμε με τι βαθμούς εισήχθησαν οι όποιοι φοιτητές των αζήτητων σχολών.
Η δημόσια εκπαίδευση αποτελεί υποτροφία και το κράτος έχει υποχρέωση να την παρέχει με τα αντίστοιχα κριτήρια. Αλλιώς δεν διαχειρίζεται σωστά και σπαταλά αλόγιστα τον δημόσιο πλούτο από τον κοινό μας κορβανά, τον οποίο «τροφοδοτούν» οι Ελληνες πολίτες με το υστέρημα ή και το περίσσευμά τους.
Οι ψηφοθηρικές πιέσεις μπορούν –ή θα έπρεπε– να παρακαμφθούν με την εκπόνηση και εφαρμογή εμπεριστατωμένης επιστημονικής μελέτης περί των αναγκών και των δυνατοτήτων ολόκληρης της χώρας. Οταν αγνοούμε τους αριθμούς αυτοί μας τιμωρούν. «Πάντα κατ’ αριθμόν γίγνονται», μας έχει διδάξει ο Πυθαγόρας.
ΥΓ.: Χρησιμοποιώ πρώτο πληθυντικό αριθμό, διότι το συνήθως κατηγορούμενο «πολιτικό προσωπικό» προέρχεται –και εκλέγεται– από εμάς τους ίδιους.
