Κύριε διευθυντά
Ιδιαίτερα τον τελευταίο καιρό στην ειδησεογραφία της «Καθημερινής» –προφανώς και των άλλων εφημερίδων– περιλαμβάνονται επί μονίμου σχεδόν βάσεως πολεμικά ανακοινωθέντα, όπου κουκουλοφόροι ή μη ποικιλώνυμοι «αγωνιστές» πάσης φύσεως και προελεύσεως διαμαρτύρονται για τα πάντα (από τον πολιτικό γάμο των ομοφύλων και τα μη κρατικά πανεπιστήμια μέχρι την πρόταση εισαγγελέως για σεξουαλικά εγκλήματα) καταστρέφοντας ό,τι βρεθεί στον δρόμο τους και επιτιθέμενοι με πέτρες, μολότοφ, φωτοβολίδες(!), καδρόνια και «χειρωνακτικώς» κατά των οργάνων της τάξεως, τα οποία αμύνονται με κροτίδες κρότου λάμψης, δακρυγόνα, χημικά μέσα και τα «χειροκίνητα» κλομπ.
Μια άμεση και εύλογη απορία είναι γιατί η πολιτεία προκρίνει αυτή την αντιμετώπιση αυτού του μείζονος προβλήματος δημοσίας τάξεως και εύρυθμης λειτουργίας της πόλεως και δεν χρησιμοποιεί μονίμως τις (δοκιμασμένες) πυροσβεστικές αντλίες καταβρέχοντας τους επιτιθεμένους ή άλλως παρανομούντες; Το «όπλο» έχει αποδειχθεί αποτελεσματικό και είναι «αγχέμαχο», η χρήση του γίνεται από απόσταση χωρίς σύρραξη σώμα με σώμα. Εχει θεωρηθεί ότι το νερό δεν είναι δημοκρατικό και προοδευτικό και γι’ αυτό είναι προτιμότερα τα ρυπογόνα και ίσως επικίνδυνα χημικά μέσα και οι αναποτελεσματικές κροτίδες: Στο κάτω κάτω της γραφής το νερό θα κοστίζει λιγότερο στους φορολογουμένους.
Ο Θαλής ο Μιλήσιος επρέσβευε ότι «το ύδωρ (είναι) αρχή του παντός», εμείς γιατί να μην το χρησιμοποιούμε και ως μέσο κοινωνικής άμυνας;
H επιστολή αυτή, τυχόν δημοσιευομένη, θα αποτελέσει ανήκουστο ψίθυρο, αν όμως θεωρήσετε την πρόταση χρήσιμη, η φωνή της «Καθημερινής» δεν μπορεί να αγνοηθεί.
