Κύριε διευθυντά
Δυσάρεστη έκπληξη μου προκάλεσε το άρθρο του συνεργάτη σας Θοδωρή Γεωργακόπουλου, στο φύλλο της 20ής Απριλίου, υπό τον άκρως παραπλανητικό τίτλο «NIMBY: Να φύγουν, να πάνε (να χτίσουν) αλλού». Ο συνεργάτης σας μας έχει συνηθίσει σε πολύ ευστοχότερες απόψεις.
Στο εν λόγω άρθρο παρουσιάζεται η επιθυμία των κατοίκων των προαστίων, που έχουν στοιχειωδώς διασώσει τον χαρακτήρα τους, να μη θέλουν επαύξηση των επιτρεπόμενων από τον νέο Οικοδομικό Κανονισμό όρων δόμησης (συντελεστή δόμησης και αριθμό ορόφων) ως περίπου αντικοινωνική ιδιοτελής συμπεριφορά και οι κάτοικοι ως μη επιθυμούντες τη στέγαση των νέων ζευγαριών! Κατ’ αρχάς κανείς δεν αρνήθηκε την ανέγερση νέων οικοδομών στις περιοχές αυτές, όπως αφήνει να εννοηθεί το άρθρο. Η άρνηση συνίσταται μόνο στην αύξηση των συντελεστών και τη διατήρηση της ποιότητας των εν λόγω προαστίων.
Η εκτίμηση του αρθρογράφου ότι διά της επαύξησης της προς δόμηση επιφάνειας στα προάστια θα αυξηθεί η προσφορά στέγης και θα πέσουν οι τιμές είναι παντελώς λανθασμένη. Αυτό που θα αυξηθεί είναι η αξία κάποιων οικοπέδων, από τα πολλά που είναι ακόμη άκτιστα στις περιοχές αυτές και άρα τα κέρδη των οικοπεδούχων, καθώς επίσης και τα κέρδη των εργολάβων. Από αυτή την άποψη είναι εύλογη η θέση του ΤΕΕ, υπέρ της επαύξησης της δόμησης, διότι το ΤΕΕ είναι συνδικαλιστικός φορέας και ορθώς υπερασπίζεται τα συμφέροντα των μελών του. Εξυπακούεται ότι οι τιμές πώλησης ή ενοικίασης των νεόδμητων διαμερισμάτων στις περιοχές αυτές θα παραμείνουν παντελώς απλησίαστες, στα μικρά και μεσαία βαλάντια, που κυρίως έχουν το πρόβλημα.
Δεν γνωρίζω καμία μελέτη να έχει προηγηθεί των αλλαγών στον κανονισμό, που να θεωρεί ως μερική έστω λύση στο πρόβλημα της στέγης την επαύξηση των συντελεστών. Είναι βέβαιο ότι υπάρχουν προσφορότερες λύσεις και μία τέτοια μελέτη θα τις αναδείξει. Η επέκταση του σχεδίου πόλεως και η δημιουργία πόλεων δορυφόρων είναι οι πρώτες που έρχονται στον νου πριν πάμε σε υιοθέτηση εργαλείων για λύσεις μέσα στον υφιστάμενο ιστό ώστε να αξιοποιηθούν τα ακίνητα του Δημοσίου, οι σχολάζουσες κληρονομίες, οι εγκαταλελειμμένοι άνω της εικοσαετίας δύσμορφοι σκελετοί κ.λπ. Το Λονδίνο π.χ. δεν διέσωσε τον χαρακτήρα του κτίζοντας πολυκατοικίες αλλά επεκτεινόμενο σε έκταση (Greater London Area) και με προαστιακές πόλεις όπου οι κάτοικοι αποδέχονται τις σχετικές μετακινήσεις (commuting).
Τέλος να θυμίσω ότι ο εξαίρετος πολιτικός άνδρας Στέφανος Μάνος, τον οποίο κατά σύμπτωση μνημονεύει με σεβασμό, στην ακριβώς διπλανή στήλη ο Πάσχος Μανδραβέλης, διακινδύνευσε την πολιτική του καριέρα, όταν ως αρμόδιος υπουργός απέσυρε τη ρύθμιση για επαύξηση των συντελεστών και έτσι έσωσε την Κηφισιά και βεβαίως, ο «πολιτικά ώριμος λαός μας», τον τιμώρησε στη συνέχεια αναλόγως!
