Κύριε διευθυντά
Δεν «συνδράμουν» οι κάτοικοι της περιοχής στην κατάσβεση της φωτιάς, ούτε στην αναστήλωση της Παναγίας των Παρισίων… Συντρέχουν είναι το σωστό. Αμετάβατο το ρήμα. Παίρνει όμως και αντικείμενο ως μεταβατικό. Παράδειγμα, «συντρέχουν τους πυροσβέστες» στην κατάσβεση της φωτιάς. ∆ύο οι αόριστοι. Ο Α συνέτρεξα και ο Β συνέδραμον. Εξ ου και η συνδρομή.
Μπορεί το «συνδράμω» να μετατραπεί σε ρήμα με τον τύπο της οριστικής ενεστώτος; Η απάντηση είναι όχι, διότι η οριστική ενεστώτος θα είναι συνδράμω, η υποτακτική ενεστώτος το ίδιο και η υποτακτική αορίστου, πάλι συνδράμω. Ευτυχώς ο μέλλων δεν έχει υποτακτική! Εάν αυτό το ρήμα το εκ κατασκευής ανάπηρο, χωρίς χρόνους και εγκλίσεις, είναι ανεκτό από την κοινωνία, τότε εξίσου ανεκτό είναι και το χαστούκι στα προπύλαια της Βουλής ως κακούργημα.
Ανεκτές μέχρις ενός ορίου οι υπερβολές και ο ζαμανφουτισμός. Ελεος. Καλά και ωραία τα δημοκρατικά τόξα, αλλά τα βέλη τους αστοχούντα, μετατρέπονται σε πάρθια, αυτεπίστροφα.
Στις ενορχηστρωμένες ειρωνείες των ζηλωτών της ακύρωσης, του γουοκισμού και της πολιτικής ορθότητος, αντιπαραβάλλω το πηγαίο χιούμορ του Αλέκου Σακελλάριου διά στόματος του αμίμητου Νίκου Φέρμα στη «Χαρτοπαίκτρα». «Από δω η μαντάμ τη συλλήψανε καθ’ όσον δεν είχε άδεια». Γνήσιο και απολαυστικό το ρήμα, του αυθεντικού του μάγκα, χωρίς τα πονηρά παίγνια της νεογλώσσας.
Μα πώς κάνεις έτσι για μια λέξη, μου λέει φίλος, οπαδός του προοδευτικού ριζοσπαστισμού. ∆εν είναι η λέξη, του απαντώ. Είναι το σύστημα.
*Βριλήσσια
