Κύριε διευθυντά
Στην «Καθημερινή», που μου αφήνει κάθε πρωί στην είσοδο του κήπου μου ο διανομέας της, στο φ. Τρίτης, 14/5/2024, υπήρχε το ιστορικό ένθετο με τίτλο «Πρόσωπα και Ιστορίες – Ιωάννης (Ιων) ∆ραγούμης», το οποίο περιλάμβανε, σε περίληψη, όλη τη βιογραφία του μεγάλου αυτού Ελληνα αγωνιστή για το Μακεδονικό και εκκολαπτόμενου πολιτικού και αντιπάλου του Ελευθερίου Βενιζέλου.
Αν και έχω μελετήσει, και δη επισταμένως, τις συνθήκες της δολοφονίας του Ιωνος Δραγούμη από τους οπαδούς του πρωθυπουργού, τότε, Ελευθερίου Βενιζέλου, άρχισα να τις μελετώ και πάλι, όπως τις αναφέρει η «Καθημερινή» στο ως άνω ένθετο, γιατί τις θεωρώ πιο υπεύθυνες.
Μελετώντας η μνήμη μου με γύρισε πίσω 75 χρόνια και θυμήθηκα έντονα τις διηγήσεις που μου έκανε, όταν ήμουν μαθητής της δευτέρας Γυμνασίου, η γιαγιά μου, μητέρα του πατέρα μου, Παναγιώτα Κ. Σαλακά, για τις βιαιότητες που είχαν διαπράξει οι Κρητικοί αστυνομικοί εις βάρος των συμπολιτών μου αντιβενιζελικών και ιδιαίτερα για το ξύλο που είχε φάει, τόσο η ίδια, όσο και ο παππούς μου Κωνσταντίνος Γ. Σαλακάς, αλλά και από την πλευρά της μάνας μου, ο παππούς μου Χαράλαμπος Καππής και η γιαγιά μου Χρυσούλα Καππή, από τους εν λόγω Κρητικούς αστυνομικούς –φρακοφόρους τους αποκαλούσε η γιαγιά μου– γιατί οι παππούδες μου ήταν Βασιλικοί, όπως ήταν άλλωστε και η πλειοψηφία των κατοίκων της γενέτειράς μου, των Πετραλώνων Ορεινής Ολυμπίας. Σημειώνω ότι η γιαγιά μου Παναγιώτα Σαλακά ήταν μητέρα του Γεωργίου Κ. Σαλακά, που υπηρετούσε ως στρατιώτης και Σημαιοφόρος στην απόβαση του ελληνικού στρατού στη Μ. Ασία και στην άτακτη υποχώρηση του ελληνικού στρατού στο Εσκί Σεχίρ, φοβούμενος μήπως η σημαία πέσει στα χέρια των Τούρκων, την έκαψε και αυτοκτόνησε.
Οφείλω να σημειώσω εν προκειμένω ότι η γιαγιά μου Παναγιώτα Κ. Σαλακά είχε έξι (6) αγόρια και από αυτά, τα τρία πρώτα, ο Γεώργιος Κ. Σαλακάς ως Σημαιοφόρος, όπως ανέφερα, αφού έκαψε τη σημαία, αυτοκτόνησε, ο Βασίλης Κ. Σαλακάς, μόλις επέστρεψε στη γενέτειρά μου από τη Μικρασιατική Καταστροφή, υπέκυψε την ενάτη ημέρα από τις κακουχίες που είχε υποστεί, και ο Νικόλαος Κ. Σαλακάς, πατέρας του υποφαινόμενου, έπεσε θύμα στη δίνη του Εμφυλίου, την 30-11-1948, γιατί ήταν πρόεδρος της Κοινότητας και δεν προσχωρούσε στις απόψεις του ΔΣΕ. Στη μνήμη αυτών αφιερώνεται το παρόν σημείωμά μου ως μνημόσυνο, τώρα που διατρέχω τη δέκατη δεκαετία της ηλικίας μου.
*Επίτιμος Δικηγόρος στον Α.Π. και στο ΣτΕ
