Kύριε διευθυντά
Είμαι Αμερικανίδα πολίτης και διαμένω στην Ελλάδα από το 2014 με νόμιμη άδεια διαμονής (αρ. πρωτ. 114562/20-11-2014) ως πολίτης οικονομικά ανεξάρτητη, η οποία έληξε έπειτα από παρατάσεις την 19/11/2019. Το 2019 παντρεύτηκα Ελληνα πολίτη και υπέβαλα εκ νέου αίτηση για άδεια διαμονής, ως σύζυγος Ελληνα πολίτη πλέον. Ταυτόχρονα, υπέβαλα όλα τα σχετικά δικαιολογητικά, και η αίτησή μου ενεκρίθη (αρ. βεβαίωσης Α 3843132), η οποία ύστερα από παρατάσεις έληξε την 20/6/2022. Την 19/7/2022 υπέβαλα νέα αίτηση ηλεκτρονικά (αρ. 330498) στη Γεν. Γραμματεία Μεταναστευτικής Πολιτικής, τμήμα Β. Τομέα και Ανατ. Αττικής στην Παλλήνη.
Η αίτηση αυτή, σύμφωνα με την ηλεκτρονική πληροφόρηση που λαμβάνω, μετά δύο χρόνια ακόμη εξετάζεται, και σύμφωνα με προφορική πληροφόρηση από τους αρμοδίους στο Παράρτημα της Παλλήνης, τώρα εξετάζουν όσους υπέβαλαν αίτηση τον Μάρτιο του 2022, άρα η δική μου αίτηση θα καθυστερήσει ακόμη μερικούς μήνες, άγνωστο πόσους.
Τονίζω ότι έχω οργανώσει τη ζωή μου στην Ελλάδα, έχω αγοράσει περιουσία, υποβάλλω δήλωση φόρου εισοδήματος και καταβάλλω φόρους εισοδήματος και ΕΝΦΙΑ, είμαι συνεπής στις υποχρεώσεις μου με το κράτος. Αντίθετα, το κράτος δεν μου αποδίδει τα δικαιώματα τα οποία δικαιούμαι ως σύζυγος Ελληνα πολίτη, την άδεια διαμονής στην Ελλάδα, αλλά με κρατάει «αιχμάλωτη», αφού δεν μπορώ να ταξιδέψω στο εξωτερικό, παρά μόνον στις ΗΠΑ, έχω πρόβλημα στις σχέσεις μου με το Δημόσιο, π.χ. δεν μπορώ να κάνω συμβόλαιο αγοράς, και τυπικά είμαι παράνομος μετανάστης. Ολη αυτή η κατάσταση με έχει καταβάλει ηθικά και με έχει ζημιώσει οικονομικά ποικιλοτρόπως, και ζητώ να μου χορηγηθεί άμεσα η άδεια διαμονής την οποία δικαιούμαι.
Αναρωτιέμαι πόσοι άλλοι πολίτες ταλαιπωρούνται όπως εγώ, επειδή το Δημόσιο αδυνατεί να είναι συνεπές με τις υποχρεώσεις του απέναντι στους πολίτες.
