Ετριξαν τα κόκαλα (και) του Ευρυπίδη

Κύριε διευθυντά

Ακρως αποκαλυπτικό, αλλά και δυσοίωνο το δημοσίευμα του εκλεκτού συνεργάτη σας, δεινού γνώστη των εκπαιδευτικών θεμάτων, Απόστολου Λακασά, με τον… ερεθιστικό τίτλο «Μήπως είναι τραγουδιστής ο Ευριπίδης;» («Η Καθημερινή», 30/5/2024)· η όλη έκφραση παραπέμπει συνειρμικά σε παλαιότερη ερώτηση για τον Πλούταρχο και την απάντηση ότι είναι τραγουδιστής(!)

Το κείμενο αναφέρεται στην κρίση των ανθρωπιστικών σπουδών στην Ελλάδα, που επισημαίνεται και με τις απόψεις των πανεπιστημιακών καθηγητών Αγγελου Χανιώτη και Αγγέλας Καστρινάκη, και του αγαπητού συναδέλφου, φιλολόγου και συγγραφέα Κώστα Ακρίβου.

Σχετικά με το επίπεδο των φοιτητών στις Φιλοσοφικές Σχολές των πανεπιστημίων μας, θα ήθελα να προσθέσω ότι η ελλιπής γνώση της αρχαιοελληνικής γραμματείας αρχίζει από τη ∆ευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Ειδικότερα, θα περιορισθώ μόνο στη διδασκαλία των ομηρικών επών στη Μέση Εκπαίδευση. Γενιές ολόκληρες μαθητών γαλουχήθηκαν με την ομηρική ποίηση· την διδαχθήκαμε ως μαθητές και την διδάξαμε αργότερα ως καθηγητές με τα εξαίρετα εγχειρίδια των Νικηφόρου και Καλλιρρόης Ελεοπούλου. Συγκεκριμένα, στις τρεις τελευταίες τάξεις του οκταταξίου Γυμνασίου (θεωρητικής και πρακτικής κατεύθυνσης) διδάσκονταν στη ∆΄ τάξη η Οδύσσεια (Ραψωδία α Ἀθηνᾶς παραίνεσις πρὸς Τηλέμαχον – ζ, Ὀδυσσέως ἄφιξις εἰς Φαίακας), στην Ε΄ τάξη, Ιλιάδα (Α, Λοιμός, Μῆνις, Γ, Τειχοσκοπία) και στην ΣΤ΄ τάξη η ραψωδία Ω της Ιλιάδας (στίχ. 144-804), (Ἕκτορος λύτρα – Νεκρώσιμος νόστος του ήρωος).

Σήμερα, δυστυχώς, δεν διδάσκεται ούτε ένας ομηρικός στίχος από το πρωτότυπο –αντιεκπαιδευτική παράλειψη–, τακτική η οποία συνεχίζεται και στις Φιλοσοφικές μας Σχολές, με εξαίρεση το Φιλολογικό Τμήμα, και την παντελή απουσία από τα υπόλοιπα.

Νοσταλγικά αναπολώ τη φοίτησή μου στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών, με τους αείμνηστους κλασικούς φιλολόγους: Ιωάννη Σταματάκο, Κωνσταντίνο Βουρβέρη, Στυλιανό Κορρέ, οι οποίοι μας δίδασκαν και στα δύο τμήματα (Φιλολογικό – Ιστορικοαρχαιολογικό) την ομηρική ποίηση (οκτώ ραψωδίες Οδύσσειας και Ιλιάδας) και, μάλιστα, με απαιτητικές εξετάσεις: καταλογάδην υπαγόρευση του κειμένου και μετάφραση.

Αλλες εποχές, άλλα ήθη!

*Δ.φ., Αντιπρόεδρος της Πανελλήνιας Ενωσης Φιλολόγων και του Συλλόγου «Οι Φίλοι του Μουσείου Γ. Δροσίνη».

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή
MHT