Κύριε διευθυντά
Με αφορμή τις ευρωεκλογές, θα ήθελα να εκθέσω τους προβληματισμούς μου για τις προϋποθέσεις ενεργότερης συμμετοχής των νέων στις πολιτικές διαδικασίες.
Η απομάκρυνση των νέων από τις κάλπες οφείλεται μάλλον σε έναν συγκερασμό παραγόντων που επιβεβαιώνουν την «ανεπάρκεια» των καιρών μας. Η αναξιοπιστία της δημόσιας διοίκησης και των διαβλητών κρατικών μηχανισμών υποθάλπει τη δυσαρέσκειά τους, που εκδηλώνεται και μέσω της αποχής. Σημαντικό μερίδιο ευθύνης φέρει, ωστόσο, και το εκπαιδευτικό κατεστημένο, που θυσιάζει την πνευματική καλλιέργεια των μαθητών στον βωμό της διδακτέας ύλης. Η παρεχόμενη πολιτική αγωγή, καίτοι απολύτως αναγκαία, υποβαθμίζεται εντέλει σε μάθημα δεύτερης κατηγορίας και δεν ανταποκρίνεται στις μεταβολές της σύγχρονης πραγματικότητας.
Το σχολείο, εντούτοις, έχει τη δυνατότητα προετοιμασίας των νέων, ώστε αυτοί να συμμετέχουν τουλάχιστον με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση στις εκλογικές διαδικασίες. Ως σταθερός θεσμός που δεν υπολογίζει ιδεολογίες και πολιτικές προσεγγίσεις, οφείλει να συνδράμει τον μαθητή στη νηφάλια διαμόρφωση κριτηρίων, βάσει των οποίων θα αξιολογεί το έργο των υποψηφίων και θα επιλέγει τον καλύτερο για εκείνον αντιπρόσωπο, χωρίς να δέχεται επιρροές από τρίτους. Παράλληλα, η συχνότερη επισήμανση της σπουδαιότητας της ψήφου θα συνέβαλε στη συνειδητοποίηση του μαθητή ότι όντως μπορεί να φέρει έμπρακτα την επιθυμητή αλλαγή.
Η πολιτική αφύπνιση των νέων δεν είναι απίθανη, έστω και με τα σημερινά δεδομένα. Απαιτούνται, όμως, ριζικές αλλαγές στο πολιτικό και εκπαιδευτικό σύστημα, καθώς και προσαρμογή τους στις ανάγκες μιας γενιάς που, παρότι ψέγεται διαρκώς για την απάθεια και την ανωριμότητά της, είναι στην ουσία παραμελημένη.
*Μαθήτρια
