Κύριε διευθυντά
Μετά τον θρίαμβο στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές ο αρχηγός της Νέας ∆ημοκρατίας προανήγγειλε «ευέλικτο και ολιγομελές επιτελικό υπουργικό συμβούλιο». Αντ’ αυτού προέκυψε πολυάνθρωπο διά ζώσης ακροατήριο των πρώτων ραδιοτηλεοπτικών προγραμματικών δηλώσεων του πρωθυπουργού.
Επακολούθησε προγραμματισμένη και οργανωμένη μονοπρόσωπη διακυβέρνηση της χώρας από του Μαξίμου, το οποίο προσαρμόσθηκε καταλλήλως.
Η προεκλογική εκστρατεία του κυβερνώντος κόμματος για τις ευρωεκλογές διεξήχθη, ως μη έδει, με τον ίδιο τρόπο. Ο πρωθυπουργός «είχε πάρει επάνω του» τον αγώνα. Ολα αυτά με πλήρη δημοσιοποίηση και προβολή.
Η αποτυχία και η δεινή ήττα του κόμματος στις ευρωεκλογές είχε ως συνέπεια περιορισμένο τιμωρητικό για ορισμένους υπουργούς(!) ανασχηματισμό με γεωγραφικά κριτήρια βάσει των ποσοστών του κόμματος στις εκλογικές περιφέρειες με τα χαμηλότερα ποσοστά ψήφων.
Και πρόσφατα επανελήφθη το ραδιοτηλεοπτικό θέαμα της πρώτης «συνεδριάσεως» του νεοπαγούς 60μελούς υπουργικού συμβουλίου με την ενώπιόν του απαγγελία των μετεκλογικών προγραμματικών δηλώσεων του πρωθυπουργού.
Πολύ πρόωρα μας προέκυψε ο στίχος του Βάρναλη «Αχ, πού ‘σαι, νιότη, που ‘δειχνες, πως θα γινόμουν άλλος!».
