Κύριε διευθυντά
Τις προάλλες γάμος έγινε στην Αγία Μαρίνα της Εκάλης. Ωραίο περιβόλι! Και περιβάλλον εκκλησιαστικής τέχνης και παράδοσης μοναδικό!
Ας συνοδεύουν οι ευχές των γονέων, των λοιπών συγγενών και των φίλων τους νεόνυμφους: Να ευτυχήσουν, να παλιώσουν, να δουν παιδιά, εγγόνια και δισέγγονα! Και ο έρωτας να μεταμορφωθεί αργά, ήσυχα και σταδιακά σε αγάπη, στοργή, σύμπνοια, αλληλεγγύη και αληθινή μέριμνα του ενός για τον άλλο!
Ο ιερέας, επικουρούμενος από τον διάκονο και τις ψαλμωδίες, μας εξύψωσε πνευματικά και ψυχικά: Ανέδειξε τους λόγους τους εκκλησιαστικούς και την τελετουργία, όπως ακριβώς τους αξίζουν: Με μεγαλείο και πίστη για το μυστήριο:
«Μυστήριον μέγα»!
Τις λίγες αυτές γραμμές γράφω με μεγάλη συγκίνηση: Στα εβδομήντα δύο μου χρόνια, ύστερα από πολλούς γάμους, στους οποίους συμμετείχα ως testis spectabilis, πρώτη φορά ένιωσα τέτοιαν ανάταση, ψυχική και πνευματική, με την εκκλησιαστική γραμματεία μας και τη λειτουργική εκφορά της! Εύγε στον ιερουργήσαντα και τους περί αυτόν!
Και ας υποδεχθούμε, πιστεύοντες και μη, την εκκλησιαστική γραμματεία μας στην παιδεία και την εκπαίδευσή μας, ως πρότυπο νοημάτων και πολιτισμικής και γλωσσικής έκφρασης.
