Κύριε διευθυντά
Στη Σύνοδο Κορυφής για την Ειρήνη στην Ουκρανία που έγινε στην Ελβετία στις 15-16 Ιουνίου 2024, έλαβε μέρος και ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος, ο οποίος και υπέγραψε, ως «Οικουμενικός Πατριάρχης», το σχετικό κείμενο περί των συμπερασμάτων της Συνόδου, όπως και όλες οι διεθνούς κύρους προσωπικότητες. Οι Τούρκοι αξίωσαν τη διαγραφή της υπογραφής του Πατριάρχη από το κείμενο αυτό με τη δικαιολογία ότι ο Πατριάρχης δεν είναι «Οικουμενικός» αλλά ένας απλός θρησκευτικός λειτουργός των «Ρωμιών» της Κωνσταντινουπόλεως και κατόπιν αυτού οι ελβετικές και ουκρανικές αρχές αναγκάστηκαν να δημοσιεύσουν νέο κατάλογο χωρίς την υπογραφή του Πατριάρχη.
Η πράξη αυτή των Τούρκων είναι απλώς ένα βήμα της πολιτικής τους που οδηγεί στην εξαφάνιση του Πατριαρχείου. Για τον ίδιο σκοπό απαγορεύουν την ανάδειξη Πατριάρχου και Πατριαρχικής Συνόδου από κληρικούς του Πατριαρχείου που δεν είναι Τούρκοι υπήκοοι. Εχουν κλείσει τη Θεολογική Σχολή της Χάλκης και απαγορεύουν τη λειτουργία της. Επιβάλλουν να υποβάλλεται στην κυβέρνησή τους κατάλογος των υποψηφίων για τον Πατριαρχικό Θρόνο και διαγράφουν όποιον υποψήφιο δεν τους είναι αρεστός. Και, το χειρότερο, εξοντώνουν το ελληνικό στοιχείο της Κωνσταντινουπόλεως. Ετσι στο μέλλον το Πατριαρχείο θα παύσει να λειτουργεί γιατί δεν θα είναι δυνατή ανάδειξη Πατριάρχου και Αρχιερέων.
Για να αποτύχει ο σκοπός αυτός των Τούρκων, αλλά και για να μπορεί το Πατριαρχείο να ομιλεί και να ενεργεί ελεύθερα, επιβάλλεται να φύγει το Οικουμενικό Πατριαρχείο από την Κωνσταντινούπολη και να εγκατασταθεί στη Θεσσαλονίκη, όπως είχε προτείνει μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή ο τότε Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Μελέτιος Μεταξάκης και όπως τελευταία προτείνει και ο διακεκριμένος διανοητής και πιστό μέλος της Εκκλησίας καθηγητής κ. Χ. Γιανναράς, ή να εγκατασταθεί στο Αγιον Ορος, ή στη Δυτική Θράκη για να ενισχυθεί η ελληνική ταυτότητα της περιοχής, ή οπουδήποτε αλλού επί του ελεύθερου ελληνικού εδάφους.
Υπάρχουν τα προηγούμενα: Του ίδιου του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως το οποίο εξακολουθούσε να είναι Οικουμενικό, να ασκεί την εξουσία του επί όλων των ορθοδόξων της περιφερείας του και να ονομάζεται «Πατριαρχείον Κωνσταντινουπόλεως» και κατά το διάστημα που είχε την έδρα του εκτός Κωνσταντινουπόλεως, στη Νίκαια της Βιθυνίας, κατά τα έτη 1204-1261 κατά τα οποία η Κωνσταντινούπολη ήταν υπό την κατοχή των Φράγκων. Του Πατριαρχείου Αντιοχείας το οποίο δεν εδρεύει στην πόλη που έχει το όνομά του, η οποία είναι σήμερα υπό τουρκική κατοχή, όπως και η Κωνσταντινούπολη, αλλά έχει την έδρα του στη Δαμασκό και, παρ’ όλα αυτά, εξακολουθεί να ονομάζεται Πατριαρχείο Αντιοχείας και να έχει την ίδια περιφέρεια δικαιοδοσίας, συμπεριλαμβανομένης και της επαρχίας του που είναι υπό τουρκική κατοχή.
*Επίτιμος Αρεοπαγίτης, Καστόρειον Λακωνίας
