Κύριε διευθυντά
Στο νησί της Χίου συντελείται τα τελευταία χρόνια μια διακριτή, ευεργετική αναγέννηση. Αφορά την αναπτυξιακή, οικονομική, και πολιτισμική πρόοδο του νησιού. ∆εν αφορά –ούτε στηρίζεται– σε κρατικούς ή κυβερνητικούς φορείς: αντιθέτως, η Χιακή κοινωνία αναγνωρίζει τους κρατικούς φορείς σαν εμπόδια στην ανάπτυξή της και προσπαθεί να τους αποφεύγει κατά το δυνατόν. Η αναγέννηση της Χίου βασίζεται στην υγιή ιδιωτική πρωτοβουλία.
Η νοοτροπία των Χίων υπήρξε ανέκαθεν φιλελεύθερη, συνεργατική, αξιοκρατική, προοδευτική. Καθ’ όλη τη διάρκεια της ιστορίας του, από τους ελληνιστικούς χρόνους και εντεύθεν, το νησί δραστηριοποιήθηκε σαν επικοινωνιακός και εμπορικός κόμβος μεταξύ της Μικράς Ασίας και του Λεβάντε, των Βαλκανίων και της Μεσογείου. Η ναυτιλία διαδραμάτισε βασικό ρόλο διότι δημιούργησε στιβαρές οικονομικές συνθήκες ανάπτυξης, ανεξάρτητες από τις Γενουατικές (1346-1566) και Οθωμανικές επικράτειες (1566-1912). Η Χίος παρέμεινε πεισματικά και ηρωικά ελληνική και ορθόδοξη κατά τη διάρκεια έξι αιώνων αμφισβήτησης, συμπεριλαμβανομένης και της μεγάλης σφαγής του 1822.
Σε τι συνίσταται λοιπόν η σημερινή βιώσιμη αναγέννηση του νησιού; Στηρίζεται στη σταδιακή αλλαγή νοοτροπίας και κοινωνικών αξιών και επικαλείται δύο πόλους σταθερής έμπνευσης και επιτυχίας. Η ευεργετική συμβολή του Ιδρύματος Μαρίας Τσάκου και γενικότερα του ομίλου εταιρειών Τσάκου με κέντρο το Maritime Center της Χίου επεκτείνεται συνεχώς με βάση το Πρότυπο Ναυτικό Λύκειο ΤΕΕΝΣ, τη ναυτική παιδεία και τα πολύπλευρα ναυτικά επαγγέλματα, σημαντική συνιστώσα των οποίων αποτελεί η διεθνής τους αναγνώριση και η αξιοκρατία που τα διέπει. Οι Χιώτες ναυτικοί, ναυπηγοί, διαχειριστές, τεχνικοί και επισκευαστές διακρίνονται και γίνονται περιζήτητοι από όλες τις μεγάλες πλοιοκτητικές εταιρείες παγκοσμίως. Παράλληλα, η ανάγκη εκπαιδευμένων Ελλήνων ναυτικών από ελληνικές εταιρείες παραμένει συνεχώς αυξανόμενη καθώς αυξάνεται ο ελληνόκτητος στόλος.
Δεύτερο πόλο επιχειρηματικότητας προσφέρει η παραδοσιακή καλλιέργεια της μαστίχας, ιδιαίτερα μετά τη δημιουργία του πρωτοποριακού ερευνητικού κέντρου για τη μαστίχα στην Καλιμασιά, με σκοπό τη διεθνοποίηση πρωτογενών και δευτερογενών προϊόντων. Χημικοί και αναλυτές τροφίμων από την Ιαπωνία, τις ΗΠΑ, την Αυστραλία κ.α. εργάζονται κοντά στους μαστιχοπαραγωγούς επιδιώκοντας τη δημιουργία προϊόντων κατάλληλων για τις αγορές των χωρών τους. Οι δυνατότητες τόσο για διαιτολογικά όσο και για φαρμακολογικά προϊόντα αντανακλούν θετικά στις δυνατότητες αποκλειστικής παραγωγής στη Χίο και σταθεροποιούν τις τιμές του προϊόντος στις διεθνείς αγορές.
Αναφέρθηκα ήδη στην απαξίωση κρατικών φορέων και κρατικών παρεμβάσεων στη φερέλπιδα αναγέννηση της Χίου. Το νησί αναβαθμίζεται χρόνο με τον χρόνο σε διεθνές ναυτιλιακό και επιχειρηματικό κέντρο. Οι δυνατότητες πολλαπλάσιας δημιουργικής ανάπτυξης σε διάφορους τομείς όπως ο τουρισμός και η παιδεία (όπου το Τμήμα Ναυτιλίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου ήδη συμβάλλει σημαντικά) παραμένουν ανεξάντλητες. Αξίζει άλλωστε να σημειωθεί σαν συγκριτικό στοιχείο ότι ο πληθυσμός του νησιού στο απόγειο της ακμής του το 1820 έφτανε τις 130.000, εκ των οποίων τουλάχιστον 120.000 ήταν Ελληνες ορθόδοξοι. Αντιθέτως, ο σημερινός πληθυσμός του νησιού μόλις υπερβαίνει τις 50.000 μόνιμους κατοίκους.
Συμπερασματικά, καταθέτω την προφανή απορία κάθε αναγνώστη αυτής της επιστολής: ποιο υπουργείο, ποιος κυβερνητικός φορέας παρακολουθεί τη θριαμβευτική αναγέννηση της Χίου με βάση ιδιωτικές πρωτοβουλίες; Ποιος πολυσχιδής υπουργός ή κυβερνητικός σύμβουλος είναι σε θέση να εκτιμήσει και να πραγματοποιήσει έργο εμπνευσμένο από την παραδειγματική πορεία αυτού του νησιού; Ποια κυβερνητική πολιτική αναλογίζεται και ενθαρρύνει διαπρεπείς πορείες επιχειρηματικής επιτυχίας όπως των τεσσάρων μεγάλων χιακών ναυτιλιακών ομίλων που συμμετέχουν με επιτυχία και κύρος στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης;
