Κύριε διευθυντά
Προβάλλεται στην τηλεόραση, αρκετό καιρό τώρα, μία τηλεοπτική σειρά με τον τίτλο «Ψυχοκόρες». Τα νέα παιδιά ασφαλώς δεν έχουν γνωρίσει την απελπιστική κατάσταση που αντιπροσωπεύει αυτή η ονομασία. Ισως νομίζουν πως κάτι καλό θα είναι αφού έχει στη ρίζα της τη λέξη ψυχή. Πώς οι έχοντες καλή ψυχή και οικονομική δυνατότητα αναλάμβαναν να σώσουν μια άλλη ψυχή, μια ορφανή, από την πείνα και τα λοιπά απότοκα της φτώχειας. Και όμως η λέξη ψυχοκόρη έκρυβε μέσα της όλη την υποκρισία της φιλευσπλαχνίας και όλη τη σκληρότητα της κακής συμπεριφοράς των αφεντικών. Αντί πινακίου φακής τις υπέβαλλαν σε μαρτύρια σωματικής και ψυχικής αγωνίας. Ιδίως σε σεξουαλική κακοποίηση. Την τύχη των ορφανών και των φτωχών παιδιών την περιέγραψε ζωντανά ο Γρηγόριος Ξενόπουλος, στα βιβλία του, ιδίως τα ορφανά της ΜικρασιατικήςΚαταστροφής (στο έργο του «Η Σμυρνιά» κ.λπ.). Αργότερα, σε μια εποχή που εμείς οι παλαιότεροι τη θυμούμαστε, τις ψυχοκόρες τις αντικατέστησαν οι εργάτριες στα εργοστάσια κ.λπ. Αλλά στο σημερινό σημείωμα θέλω να εστιάσω την προσοχή των αναγνωστών σας στη συνήθεια που επικρατούσε, να κάνει παιδιά ο σύζυγος με την ψυχοκόρη, όταν η σύζυγος δεν είχε την τύχη της γονιμότητας. Στην τηλεοπτική σειρά φαίνονται πολύ παραστατικά οι τραγικές συνέπειες που δημιουργούνται από την καθιέρωση της παρένθετης μητέρας. ∆εν είναι δυνατόν η κάθε μητέρα να ξεχάσει το παιδί που γέννησε και το πήραν από την αγκαλιά της. Οι δεσμοί του αίματος είναι ακατάλυτοι και δεν μπορούν να λυθούν με νόμους. Οσοι νόμοι είναι αντίθετοι με τη φύση είναι αμαρτωλοί. Ας το γνωρίσουν και όσοι εκ των αντιπροσώπων μας στο Κοινοβούλιο ψήφισαν τον νόμο για τον γάμο των ομοφυλόφιλων, με τη δυνατότητα της παρένθετης μητέρας.
Οπως το κράτος προσπαθεί να εξαλείψει την κακή συνήθεια του καπνίσματος, έτσι πρέπει να δράσει και κατά των λοιπών κακών συνηθειών και χαίρομαι που συμφωνούν μαζί μου αρκετοί από τους συνεργάτες σας.
*Συνταξιούχος συμβολαιογράφος
