Κύριε διευθυντά
Στέλνω το γράμμα αυτό, δυστυχώς, με την πεποίθηση ότι κανένας δεν θα συγκινηθεί και τίποτα δεν θα βελτιωθεί.
Η κατάσταση στο επιβατικό λιμάνι του Πειραιά δεν είναι απλώς απαράδεκτη, είναι σχεδόν εγκληματική. Χιλιάδες επιβάτες περιμένουν να επιβιβασθούν στα πλοία –πολλά από τα οποία φθάνουν με φυσιολογική καθυστέρηση–, κάτω από τον σχεδόν φονικό ήλιο του καλοκαιριού, χωρίς μια πρόβλεψη για λίγη τάξη και σκιά.
Οταν επιστρέφουν, αν δεν έχουν αυτοκίνητο ξεχύνονται να βρουν ταξί ή τη στάση του λεωφορείου μέσα σε ένα χάος από αυτοκίνητα που ξεφορτώνονται από το πλοίο.
Οσο για τα αυτοκίνητα, χρειάζονται μισή ώρα και περισσότερο για να βγουν από το λιμάνι, διότι τροχονόμοι δεν υπάρχουν και οι λιμενικοί δεν έχουν δικαίωμα να ρυθμίσουν την κίνηση έξω από το λιμάνι.
Θα μπορούσα να συνεχίσω με απαρίθμηση της βρωμιάς, των τοξικομανών, διαφόρων που κατασκηνώνουν στα λίγα παρτέρια κ.λπ., κ.λπ., αλλά αυτά νομίζω φθάνουν.
